Topjudoka had iedere dag pijn en moest plassen op een speciaal toilet
Begin dit jaar had ze lichamelijke klachten en na onderzoek bleek het een hernia te zijn. In plaats van dat de problemen een aantal maanden later verminderden, werden ze alleen maar erger. “Mijn zenuwen zaten beklemd, ik had geen aansturing meer richting mijn benen. Het was fysiek en mentaal een pittige tijd."
"Waarom moest mij dit gebeuren? Maar aan de andere kant moet ik het ook niet erger maken dan het is, er zijn mensen die het veel zwaarder hebben”, zegt ze.
"In vriendenboekjes schreef ik dat ik olympisch kampioen wil worden."
Achter Parijs stond maandenlang een vraagteken. Sanne is echter kort voor de Olympische Spelen fit. “Het was mijn doel om olympisch kampioen te worden, daar droom ik al mijn hele leven van. Op de basisschool schreef ik deze wens op in vriendenboekjes. Ik heb nu vertrouwen in mijn lichaam en ga voor de medailles."
"Maar als ik realistisch ben, weet ik niet hoe het straks op de mat zal zijn. Ik kan me wel goed voelen, maar waar sta ik in vergelijking met de concurrentie die al die tijd door kon trainen?”
"Er zijn dingen gebeurd die ik voor de rest van mijn leven bij me draag."
Drie jaar geleden tijdens de Spelen in Tokio was Sanne de enige Nederlandse judoka met een medaille, brons. Het toernooi volgde na een dramatisch jaar waarin haar broer overleed door suïcide. Niet veel later verloor ze ook haar voormalig trainingsmaatje Ilona Lucassen. “Er zijn dingen gebeurd die ik voor de rest van mijn leven bij me draag.”
“Het heeft me als persoon veranderd. Ik ben niet meer die Sanne die alleen maar individueel bezig is met haar sport, ik ben veel meer mens geworden.”
Vooropgesteld, Sanne is topsporter in hart en nieren. Door alle gebeurtenissen in haar leven is ze echter een stuk minder gespannen in de aanloop naar grote toernooien. “De afgelopen acht jaar ging ik iedere avond naar bed en stond ik 's ochtends op met het idee om olympisch kampioen te worden. Alles stond in het teken van presteren, dat bezorgde me veel stress. De afgelopen maanden kon ik niet eens lopen en normaal leven zonder pijn. Dan is judo maar iets heel kleins.”
"Topsport is eigenlijk vreselijk."
Ze is al van jongs af aan gek op judo. Maar om de top te bereiken, komen er ook zaken bij kijken waar ze absoluut geen fan van is. “Topsport is eigenlijk vreselijk. Voor judo mag je me middenin de nacht wakker maken. Maar denk je dat ik ’s ochtends uit bed spring als er een zware conditie- of krachttraining op het programma staat? Al is het me allemaal wel waard geweest als ik aan het einde van een toernooi mijn beide armen in de lucht mag steken.”