Voor Sam is Kermis FM al 12 jaar één grote familie
Nog nooit was ze in Tilburg geweest. Maar op haar journalistieke opleiding in Drachten hoorde ze een vrijwilliger enthousiast praten over Kermis FM. “In de praktijk leer je meer dan op school. Dus ik dacht: ik ga het gewoon doen!”, zegt Sam. Dat was in 2013 en sindsdien is ze er ieder jaar alle dagen bij.
Dat eerste moment, dat ze aankwam in de Piushaven, staat haar nog scherp voor de geest: “Daar was de slaapplek. Maar ik kwam op die slaapboot en iemand riep meteen: ‘Hee ik ken jou!’ Want hij kwam ook uit Friesland. Dus het was meteen vertrouwd, een warm bad.”
“Hoe versla je een kermis met zo’n ramp?”
Het jaar erop, in 2014, was voor Kermis FM een ingewikkeld jaar. “We waren aan het opbouwen toen opeens bij iedereen pushmeldingen binnenkwamen. TV’s gingen aan en iedereen zat met open mond te kijken.” De ramp met MH17, het vliegtuig dat was neergeschoten boven Oekraïne. “Heel veel mensen uit Tilburg en omgeving waren omgekomen. Dat heeft zo veel impact. Dan moet je gaan nadenken. Hoe versla je een kermis met zo’n ramp?”
Want één dag na de crash begon Kermis FM. “Het ging toch wel door. We zitten hier toch wel een beetje in een bubble en maken leuke bijdrages. Maar je blijft ook de hele tijd naar het nieuws kijken.”
“Hij had gewild dat we door zouden gaan.”
De medewerkers maakten leed ook van dichterbij mee. “Nu vijf jaar geleden zijn we onze vrijwilliger Joris de Greef verloren. De volgende dag hebben we een uitzending over hem gemaakt. Met zijn muziek. We hebben over hem gepraat, hem applaus gegeven…” Sam valt stil, moet even slikken. “Het raakt me weer. Omdat het tijdens de kermis is gebeurd. Een ongeluk, dat je niet ziet aankomen." Toch ging Kermis FM door: "Omdat Joris dat zou hebben gewild. Hij leefde voor Kermis FM, hij hield er ongelofelijk veel van.”
Nu Kermis FM 15 jaar bestaat, schreef Sam een boek over de geschiedenis. Alle 870 vrijwilligers staan in het boek genoemd. Sommige speciale, zoals Joris, hebben een eigen hoofdstuk. Verder veel foto’s die een beeld geven van de gezelligheid en saamhorigheid tijdens de tien dagen dat Kermis FM wordt gemaakt.
Klein voorbeeldje van die saamhorigheid op de redactie: ieder uur is er nieuws en na afloop krijgt de nieuwslezer van heel de redactie applaus. “Doen we eigenlijk altijd”, zegt Sam. “Dat is niet alleen leuk, het is ook een moraalboost: ‘Oh, mensen hebben geluisterd, ik heb het goed gedaan’.”
“De nieuwslezer kwam niet uit zijn woorden en bleef maar hakkelen.”
Dat is voor Sam waar het om gaat bij Kermis FM: “Iedereen is welkom en hoort erbij. Hier krijg je kansen. Wil jij de ‘Pi Pa Piemel Show’ maken? Kan niet op 3FM, hier wèl. En het mag mislukken. We hadden hier een nieuwslezer die dat voor het eerst deed. Met trillende handen zat hij achter de microfoon. Dat bulletin duurde twaalf minuten. Hij kwam niet uit zijn woorden, bleef maar hakkelen. We zijn met hem de gang opgegaan om hem te coachen. En je zag hem groeien, hij werd steeds rustiger.”
Tussen honderden vrijwilligers die tien dagen intensief met elkaar optrekken, ontstaat er meer dan vriendschap: “Er zijn relaties ontstaan”, zegt Sam. “En ook geknapt”, roept een vrijwilliger even verderop. “DJ Wietze de Jager heeft zijn Lieke hier leren kennen. Ze hebben inmiddels vier kinderen. Dus er zijn ook al een paar Kermis FM-baby’s.”
De meeste vrijwilligers doen Kermis FM een paar jaar. Maar Sam denkt nog lang niet aan stoppen: “Zie mij maar eens weg te krijgen”, lacht ze. “Elk jaar als je terugkomt is het alsof er geen tijd is verstreken. Ik heb al tien jaar mijn eigen vaste plekje in de slaapzaal.”
