Cobus’ vlooiencircus staat uiteraard bij de nostalgische kermis op het Besterdplein. Fraai beschilderd, met sierlijke verlichting erboven. Links de ingang, rechts de uitgang en in het midden zit Kobus zelf. Opvallend in top: de rood-wit geblokte Brabantse vlag. “En waar we ook heen gaan, die gaat altijd bovenin.” Cobus groeide op in Chaam, maar woonde dertig jaar in de Randstad. “Ook toen hing die vlag bovenin. Eens een Brabander, altijd een Brabander.”

Kermis zit Cobus in het bloed. Ook zijn vader was exploitant. “Ik was 12 jaar en hup: meewerken. En als je eenmaal op de kermis reist, dan wil je niet anders meer. Mijn zoon heeft werktuigbouwkunde gestudeerd. ‘Op een kantoor zitten kan ik altijd nog’, zegt hij. Dus ook hij reist mee.”

Cobus stond niet altijd met een Vlooiencircus op de kermis. “Mijn eerste attractie was een minikartbaan. Kleine botsauto’s voor de kinderen. En daarna groeit het hè. Je koopt een draaimolen, een schiettent. Ik breidde uit, kocht meerdere zaken. Want om een goeie omzet te halen, moet je meer zaken hebben.”

Het verschil met de tijd van zijn vader is groot. “Hij had een tentje van vier bij twee meter. Het heette ‘D’r in en d’r uit’. Aan de ene kant ging je het tentje in. In het midden hing een groot schilderij: een lijst met een vuile luier. Dat was Rembrandts eerste schilderij. En dan ging je er weer uit.”

Kijkwerk, noemt Cobus het. In de jaren vijftig en zestig vonden mensen het prachtig: “Je had ook ‘Blik in de verte’. Een conservenblikje dat aan het eind van de tent stond. Op een gegeven moment was mijn vader aan het afbreken en toen werd het druk op de kermis. Maar het zeil was al van de tent af. Toen riep-ie: ‘U kunt hier naakte sterren bij heldere hemel zien’. En ze trapten erin. Nu is dat onvoorstelbaar, maar dat kón vroeger.”

Op de Tilburgse kermis is Cobus de enige die het ‘kijkwerk’ nog doet. Met succes: “Als ik terugkom van een show, staan er mensen in de rij voor de tent. Ik heb hier een naam opgebouwd. Bezoekers komen met vrienden terug, want die moeten het ook zien.” Trots wijst hij op twee ingelijste prijzen. In 2022 en 2023 werd Cobus’ Vlooiencircus verkozen tot beste nostalgische attractie op de Tilburgse kermis. “En ik heb er nog wel meer, maar ik had geen ruimte om ze op te hangen”, lacht hij trots.

Hoog tijd om het Vlooiencircus eens met eigen ogen te bekijken. Cobus moet zich even voorbereiden en laat de verslaggever buiten wachten: “Alles heeft zijn geheimen”. Al snel klinkt uit de luidsprekers een vrolijk, nostalgisch circusmuziekje. Dan gaat het doek open. In de tent staat in het midden een opengeklapte koffer. “Dit is het wereldberoemde vlooiencircus”, lacht Cobus.

In de koffer zit een podiumpje met mini-circusattributen: de springplank, het kanon, de trapeze, het slappe koord. “Je moet je voorstellen dat je hier met 50, 60 man binnen staat. Achterin zien ze weinig, maar dat hoeft ook niet. Je moet het beléven. Mensen zitten constant op hun telefoon, maar toch vinden ze dit prachtig. Want dit is echt.”

Eind dit jaar gaat Cobus de zaak overdoen aan z’n zoon. “Ik wil niet meer het zware werk hoeven doen: opbouwen, afbreken, tot laat doorgaan. Maar hier ga ik wel mee door. Ik wil zeker de 50 jaar vol maken.”