De vulpen is van Maria*, die jarenlang de mooiste vulpennen verzamelde. Nu zij en haar man op leeftijd zijn, is ze spullen aan het uitzoeken. "Ik moet reëel zijn", zegt ze. "Stel dat we ooit naar een bejaardentehuis gaan, dan kunnen we niet alles meenemen." En dus verkoopt ze deze bijzondere pen via Marktplaats.

Het pennenmerk Pelikan wilde in 1998 de oudste Olympische Spelen eren. Daarvoor werd een limited edition vulpen ontworpen, de 'Genesis of the Olympiad'. Slechts 776 exemplaren werden er gefabriceerd, verwijzend naar het jaartaal van de eerste Olympische Spelen in 776 voor Christus.

Op de vulpen zijn drie atleten gegraveerd in verguld zilver. Ze racen tegen elkaar op de atletiekbaan. Ook het doosje is uniek, dat heeft de vorm van een stadion.

De liefde voor vulpennen ontstond bij Maria door haar vader. "Hij komt uit 1915 en was linkshandig. Om de inkt niet uit te vegen, schreef hij heel bedachtzaam. Daardoor had hij een heel mooi handschrift. Als tienjarig meisje vond ik dat prachtig."

Ze was er zelfs een beetje jaloers op. "Als kind kreeg je geen vulpen. Dat was heel duur en uniek. Maar ik dacht altijd: met zo'n mooie vulpen kan ik net zo mooi schrijven als mijn vader." Daar moest ze nog wel jaren geduld voor hebben. "Pas toen ik rond de 44 jaar oud was, kocht ik mijn eerste eigen vulpen. Het was geen bijzondere pen, maar wel een Parker."

Die liefde voor unieke vulpennen ontstond toen Maria per toeval een gespecialiseerde vulpenwinkel in Den Haag binnenstapte. "Daar zag ik voor het eerst wat voor mooie pennen er allemaal zijn. Het gaf me ook een nostalgisch gevoel. Mijn vader leefde toen niet meer, maar ik wist zeker dat hij de pennen, die ik er later kocht, mooi had gevonden. Zo van: Kijk pap, dat heb ik nou gekocht."

In de winkel in Den Haag wisten ze op den duur wat Maria mooi vond. "Van deze pen waren er drie naar Nederland gekomen, de eigenaar van die winkel had er eentje. Toen ik daar een keer was zei hij: 'Ik heb iets voor u'. Ik vond hem meteen prachtig. Die rennende mannetjes zijn schitterend."

Gloednieuw
Hoewel Maria dus droomde van een mooie vulpen om net zo mooi te kunnen schrijven als haar vader, heeft ze dat ironisch genoeg met de meeste pennen van haar verzameling nog nooit gedaan. Van de twintig pennen die ze verzamelde, schreef ze er slechts met een stuk of vier. Ze heeft zelfs een lijst bijgehouden met welke pennen ze ooit heeft geschreven en welke nog gloednieuw zijn.

En dat heeft een reden. "Voor verzamelaars is het belangrijk dat er geen inkt in de pen komt", legt ze uit. "Dan voorkom je dat er altijd inkt op bepaalde stukjes metaal zit." De meeste pennen hebben dus altijd in een doosje op haar werkkamer gelegen.

*Maria is niet de echte naam van de verkoper.