Als eigenaar van een sieradenmerk gooide Peggy het zeven jaar geleden over een compleet andere boeg toen ze een schoonmaakbedrijf begon. Na een halfjaar kreeg ze een bijzonder telefoontje. "Een vrouw belde dat haar broer zijn woning compleet had verwaarloosd en dat ze hulp zocht om het op te ruimen", vertelt ze.

Zonder verwachting stapten Peggy en haar collega een huis binnen waar de blikken bier anderhalve meter hoog opgestapeld lagen met medicijnen, katheters en ander afval ertussen. Ook hing er een sterke lucht van urine en ontlasting. "Na die klus ben ik me gaan verdiepen in deze kant van de schoonmaak. Ik vond het bijzonder dat we zo'n eer voor ons werk kregen, want we gaven deze man echt een frisse start."

De onderneemster ging zich online verdiepen in het hele chemische proces achter gespecialiseerde schoonmaak. "Nu bestaat 30 tot 40 procent van onze klussen uit schoonmaak van extreem vervuilde huizen of schoonmaak na een lijkvinding. Nabestaanden kunnen ons bellen, maar we werken ook in opdracht van de politie, GGD's en zorginstellingen."

Dat is fysiek én mentaal zwaar. "Soms doen mensen hun behoefte in boterhamzakjes. Als je een paar zakjes moet opruimen, is het niet erg. Maar als je uren moet ruimen omdat het door het hele huis ligt, wordt het psychisch heel zwaar."

In de extreem verwaarloosde huizen waar Peggy komt, lijden mensen vaak aan hoarding. "Dat is een extreme verzameldrang. Deze mensen bewaren echt alles zoals geopende enveloppen, elastiekjes of voedsel."

Dat vindt ze vaak de zwaarste schoonmaakklussen. "Dan zie je hoe eenzaam mensen leven, omdat ze bezoek buiten de deur houden. En dat gebeurt meer dan je denkt. In iedere wijk woont wel iemand."

Het schoonmaken na een lijkvinding maakt ook veel indruk op haar. "Deze mensen zijn heel eenzaam als ze pas na weken worden opgemerkt. Je moet sterk in je schoenen staan in dit werk en niet te lang met dingen blijven zitten."

Iemand gaat nooit alleen naar een heftige klus. Achteraf napraten is belangrijk. Ook gaat Peggy's team, dat enkel uit vrouwen bestaat, met een zachte hand te werk, door vooraf met een bewoner te bespreken wat ze gaan opruimen. "Je bent toch in iemands persoonlijke omgeving, dus dan moet je diegene geruststellen."

Bij een lijkvinding is dat ook belangrijk. "Ongeruste buurtbewoners stellen soms vragen als ze ons in pakken en maskers zien. Dan moet je iemand wel geruststellen, maar je moet ook discreet blijven", vertelt Peggy.

Sinds vorig jaar betalen nabestaanden niet meer de kosten voor de schoonmaak, die kunnen oplopen tot een paar duizend euro, maar de overheid. "Dat is goed, want nabestaanden moeten niet zelf het bloed van hun familielid gaan opruimen. Het lijkt dan misschien opgeruimd, maar het is niet schoon. Wij zijn er om het grondig te reinigen."

DEZE BEROEPEN ZIJN OOK BIJZONDER:

Dimitri werkt met gevangenen in Vught: 'Hele normale mensen'

Jule (24) en Janneke (26) werken in een hospice: 'Meer dan alleen verdriet'

Kapotte treinen of ongelukken op het spoor: Dirk is er als eerste bij

Arnoud tilt jouw zware koffer het vliegtuig in: 'Soms wel 32 kilo'