Vanuit dit klooster zijn ze op zoek naar een wonder en dit is waarom
Jan Witte, beter bekend als broeder Everardus, was een beroemde inwoner van Megen. In 1899 trad hij in het klooster waar hij bijna vijftig jaar als portier en huisschilder werkte. “In die tijd was het kloosterleven strikt gescheiden van de buitenwereld, dus hij was de bekendste broeder van de stad,” zegt broeder Hans Peter Bartels.
Maar niet alleen door zijn werk als portier was hij bekend bij de inwoners. “Vroeger kwamen gelovigen vaak aan de poort van het klooster vragen of de broeders voor hen wilden bidden. Dan zei Everardus altijd: ‘Ik weet iets beters, laten we samen bidden’. Omdat hij een goed voorbeeld was in de kerk, noemden de mensen hem het heilig bruurke.”
Na zijn dood in 1950 bleef Everardus belangrijk. Sinds 1954 komen mensen van over de wereld naar de kapel waar hij is begraven. Daarom vinden ze in Megen dat hij nu wel eens zalig verklaard mag worden. “Bezoekers vinden daar troost en inspiratie, ook al hebben ze hem nooit persoonlijk gekend.”
“Voor een zaligverklaring is een wonder nodig.”
Na zijn overlijden is al eens geprobeerd om Everardus zalig te verklaren, maar dit werd in 1971 stopgezet. Het proces was in die tijd te ‘duur’ en ‘overbodig’. Nu wordt opnieuw geprobeerd hem zalig te verklaren. “Daarvoor hebben we een wonder nodig, meestal een medisch wonder. Iemand die ernstig ziek was, heeft gebeden tot het heilig bruurke voor genezing. Als die persoon geneest, kan dat als bewijs dienen,” legt broeder Bartels uit.
Zomercolumn
De regioverslaggevers van Omroep Brabant brengen in augustus zomercolumns uit hun regio. Je leest en bekijkt ze online en in de nieuwsuitzending op televisie. Vandaag gaat verslaggever Megan Hanegraaf (regio Den Bosch en Oss) op bezoek in het klooster waar de broeders op zoek zijn naar een wonder. Heb jij nieuws voor Megan? Stuur dan jouw tip naar: [email protected].
Het is vereist dat minstens drie artsen bevestigen dat de genezing medisch onverklaarbaar is. Als een vierde arts dat wel kan verklaren, dan houdt het op. Ook als iemand heeft gebeden tot Maria, kan niet worden vastgesteld wie geholpen heeft. Mensen moeten vaak hun medische dossiers delen, wat ook een hindernis vormt.
“Als het bruurke geen wonder verricht, gaat het hele circus niet door.”
De franciscanen zijn wereldwijd actief, wat de zoektocht enerzijds moeilijk maakt. “Het is zoeken naar een speld in een hooiberg.” Maar tegelijkertijd is de kans op het vinden van een wonder groter. “In Europa zijn artsen nuchterder. Buiten Europa zijn ze misschien sneller geneigd om een wonder aan God toe te schrijven als ze het niet kunnen verklaren.”
Ondanks de uitdagingen blijven de minderbroeders hoopvol. Ze hebben al mensen gevonden die geloven dat ze genezen zijn door de hulp van het bruurke. “We hebben contact met iemand die een gezwel had en moest worden geopereerd. Ze bad in de kapel van Everardus en vlak voor de operatie was het gezwel verdwenen,” vertelt de franciscaan.
Momenteel verzamelen de broeders nog meer verhalen van mensen die denken een medisch wonder te hebben meegemaakt. Deze verhalen worden voorgelegd aan een kerkelijke rechtbank. Als de rechtbank beslist dat Everardus zalig verklaard moet worden, worden de bevindingen naar Rome gestuurd.
Een pauselijke commissie kan de broeder dan eerst eerbiedwaardig en later zalig verklaren. “Wij doen er alles aan om dit snel te laten gebeuren. Maar het ligt uiteindelijk aan het bruurke. Als hij geen wonder verricht, gaat het hele circus niet door.”