Op 18 augustus 1999 kwam Ine thuis van haar werk als pakketbezorger. Ze hoefde die dag geen pakketjes te bezorgen. Wel was ze op haar werk geweest om alvast een deel van de pakketjes op te halen zodat ze die alvast kon sorteren voor de dag erop.

De volgende dag verscheen Ine niet op haar werk. Ook bij een afspraak bij een uitzendbureau is Ine er niet. Collega’s krijgen haar telefonisch niet te pakken. Als dat een dag later weer niet lukt, schakelen ze de politie in.

Gruwelijke ontdekking
De politie gaat na deze melding naar de woning van Ine aan de Johannes Buijslaan in Eindhoven. De agenten doen een gruwelijke ontdekking. Ze vinden Ine dood en halfnaakt op haar buik liggend op bed, met haar handen en voeten vastgebonden. Het neusbeentje was door het geweld losgekomen van haar schedel. Waarschijnlijk was Ine verkracht en het leek erop dat ze was gewurgd met een touw, bikini, een dweil en een washandje. De politie spreekt van extreem geweld.

Ook is er een poging gedaan het huis na de moord in brand te steken. Omdat er geen braaksporen waren, gaat de politie ervan uit dat Ine de persoon kende, en zelf heeft binnengelaten.

Al snel heeft de politie een verdachte op het oog: Martijn de W. De verdachte heeft al een lange lijst van ernstige vergrijpen op zijn kerfstok. Hij is eerder al veroordeeld tot zware gevangenisstraffen van negen en tien jaar.

Verdachte wel veroordeeld voor andere zaak
Hij werd veroordeeld, maar in hoger beroep vrijgesproken wegens gebrek aan bewijs. Martijn de W werd wel veroordeeld voor de gewelddadige verkrachting van een 17-jarig meisje uit Eindhoven. Hij kreeg daarvoor zeven jaar cel. Hij heeft deze inmiddels uitgezeten.

Daarmee is de moord op Ine na 25 nog altijd niet opgelost en staat nog altijd open bij de zogeheten Cold Cases. Tot groot verdriet van haar familie en vrienden. Ine werd door haar vrienden en familie omschreven als een ‘lief en stil meisje’ dat als volwassene genoot van gezelligheid met haar familie. “Het verlies van je zus op deze manier tekent je voor je leven”, zegt haar zusje Ellis. “Het is een rode draad in je leven en vormt je als mens.”

DIT VIND JE OOK INTERESSANT:

Peter R. de Vries Foundation besteedt aandacht aan omgebrachte Tilburger

Wil (83) heeft nog één vraag: 'Wie heeft mijn dochter Caroline vermoord?'

Stephan dood in het water gevonden: familie hoopt nog steeds op antwoorden