De dag na de finale speelt Delmee de film nog een keer af. "Het was een pittig toernooi", blikt hij terug. "Acht wedstrijden in dertien dagen is best wel stevig. Als het laatste fluitsignaal heeft geklonken, dan kan de druk eraf en stort je in. Als coach heb je al die dagen op adrenaline doorgewerkt."

Delmee vertelt dat hij om een uur of drie op bed lag. "Om zeven uur was ik wakker. Niet helemaal fris. Het besef van de gouden plak verzachtte mijn hoofdpijn."

Op de ochtend na de finale druppelen een voor een de spelers binnen. "Het begint langzaam bij iedereen in te dalen dat we een bijzondere prestatie hebben geleverd met een goede groep. Na 24 jaar is er weer goud veroverd." Volgens Delmee heeft het hockeyfeest ook iets teweeggebracht in Nederland. "Zo'n vier miljoen mensen hebben naar de finale gekeken. De huldiging in het TeamNL-huis was fantastisch. Dat gaf een extra kick."

De passie van Delmee ligt op het hockeyveld. "Laat mij maar lekker op het veld staan en met de jongens aan het werk gaan. Op welk niveau dan ook. Het mooiste is om hockeyers beter te maken. Daar zijn we samen met de staf aan het werk gegaan. Het totaalplaatje was perfect."

De jacht op goud van de Oranje-hockeyers kwam langzaam op gang. "De eerste wedstrijd moet niet je beste wedstrijd zijn. Maar gaandeweg werd het beter. De wedstrijd tegen Duitsland was niet de mooiste. Het was een tactisch spel. Maar in de finale is maar één ding belangrijk: winnen!"

De basis van het succes van Jeroen Delmee ligt in Brabant. Boxtelaar Roger van Gent was elf jaar lang zijn coach, eerst bij Den Bosch en toen bij Oranje-Zwart. "Als trainer heb je altijd een verlengstuk in het veld nodig. De positie van Jeroen was op het middenveld. Hij was de regisseur binnen de lijnen en hij dacht mee in de tactische beleving ", vertelt zijn voormalige coach. "Jeroen was ook een gedisciplineerd trainingsbeest. Na de training ging voor zichzelf nog wat ballen slaan om te verbeteren."

Van Gent: "Het was al vroeg duidelijk dat Jeroen het trainersvak in wilde. Zijn vader Harry was al trainer/coach en dat was zijn grote voorbeeld. De drijfveer van Jeroen was het beter maken van de spelers. Daar heeft hij een goed oog voor. Hij beseft dat als je kampioen wilt worden, er aan de zwakke schakel gewerkt moet worden. Door die sterker te maken, maak je ook het team sterker. Daar stak hij veel tijd in. op veld zag je, ook donderdagavond, spelers die voor elkaar wilden werken en het vuile werk wilden opknappen. Dat is typerend voor zijn teams."