Sanneke blikt terug op haar eigen medaille: 'Ik mag vaker trots zijn'
Op een terras ergens in Frankrijk in de zon. Het is niet alleen de bekende songtekst van Acda en de Munnik, maar ook het scenario waarin Sanneke Vermeulen en Omroep Brabant elkaar treffen. De oud-judoka is namelijk naar het zuiden afgereisd om de sporters van Nederland aan te moedigen. Zestien jaar geleden was zij juist degene die werd aangemoedigd, voor een record dat tot op heden nog niet is verbroken.
"Ik ben nog steeds de jongste aller tijden die op de paralympische spelen een medaille heeft gehaald voor judo", vertelt Sanneke terwijl ze haar bronzen plak uit een roodglanzend doosje haalt. "Het is een herinnering die me altijd bijblijft. Om als 16-jarig meisje rond te lopen in zo'n omgeving van de Spelen? Dat is heel bijzonder en zal ik nooit vergeten."
"Ik mag best wat vaker trots zijn."
Sanneke deed mee aan de Paralympische Spelen, omdat ze sinds haar geboorte slechtziend is. Ze ziet slechts zo'n vijf tot tien procent scherp. "Op de medailles van de paralympische spelen zie je ook dat er braille in is gegraveerd. Dat is dus vanwege mensen die braille moeten lezen." Ook is de medaille versierd met jade, wat kenmerkend is voor de Paralympische Spelen in China. "De jadesteen brengt daar namelijk geluk", legt Vermeulen uit.
Over haar eigen prestaties blijft de paralympiër nuchter. Toch klopt haar sportershart stiekem weer wat harder, nu ze in Parijs is. "Het is zestien jaar geleden dat ik meedeed aan de Spelen, dat is de helft van mijn leven. Dat is soms wel eens confronterend. Mijn medaille ligt in een kluis en ik kijk er dus niet altijd naar. Ik mag best wat vaker trots zijn op wat ik heb gepresteerd." En dat lijkt te kloppen, want het duurt niet lang voordat de eerste toeristen zich om haar heen verzamelen wanneer ze de bronzen plak tevoorschijn tovert.
"Ik ga heel hard juichen."
Het is trouwens niet zo dat Sanneke, tegenwoordig wethouder in Roosendaal, er alleen is tijdens de Olympische Spelen. Ze blijft langer in Parijs en gaat ook kijken naar de paralympische atleten. Zij gaan aan de slag nadat de Olympische Spelen zijn geweest. "Ik hoop dat ik wat judo mee kan pakken. Ik weet niet of ik helemaal vooraan sta, maar ik ben in ieder geval wel degene die het hardste gaat juichen", zegt Vermeulen met een lach.
DIT VIND JE MISSCHIEN OOK INTERESSANT:
Pierluigi moest door ongeluk opnieuw leren lopen, maar is nu razendsnel