"Het is heel spannend. Ik heb er slecht van geslapen", vertelt Ellis Wijnen uit Valkenswaard. De Peter R. de Vries Foundation deelde uren geleden een emotionele videoproep van haar. "Je stelt je kwetsbaar op. Daar moet ik eigenlijk gewoon schijt aan hebben", zegt ze nuchter.

"Het onrecht is zo groot", vertelt Ellis. "Na 25 jaar doet het me nog steeds veel. Ze hadden mij moeten pakken", vindt Ellis. "Ine was altijd zo voorzichtig. Ik reisde de hele wereld rond."

Extreem geweld
Ine Wijnen is op 18 augustus 1999 op gruwelijke wijze vermoord. Haar lichaam is gevonden in haar woning aan de Johannes Buijslaan in Eindhoven. De toen 38-jarige vrouw was niet meer op haar werk verschenen.

Agenten vonden haar halfnaakte lichaam vastgebonden op bed. Waarschijnlijk was Ine verkracht en het leek erop dat ze was gewurgd met een touw, bikini, een dweil en een washandje. Haar neusbeentje was door het extreme geweld losgekomen van haar schedel.

"Ik weet nog dat agenten aan de deur kwamen", vervolgt Ellis. "Zelfmoord, zeiden ze eerst. Dat geloofden we niet. Op dag drie noemden ze het toch een geweldsmisdrijf." Haar wereld stortte in. "Heel veel ongeloof en verdriet. Het leek wel of we in een slechte politiefilm zaten."

Al snel had de politie een verdachte op het oog: Martijn de W. Hij heeft al een lange lijst van ernstige vergrijpen op zijn kerfstok. Hij is eerder al veroordeeld tot zware gevangenisstraffen van negen en tien jaar. "Hij had gewoon vast moeten zitten tijdens de verkrachting", zegt Ellis woedend. "Hij is nooit op komen dagen bij zijn zaak", stelt ze.

Veroordeeld
Martijn de W. werd veroordeeld, maar in hoger beroep vrijgesproken wegens gebrek aan bewijs. De man werd wel veroordeeld voor de gewelddadige verkrachting van een 17-jarig meisje uit Eindhoven. Hij kreeg daarvoor zeven jaar cel. Hij heeft deze inmiddels uitgezeten. Daarmee is de moord op Ine na bijna 25 jaar nog altijd niet opgelost.

"Voor ons staat duizend procent vast dat Martijn het heeft gedaan", vertelt Ellis namens de nabestaanden. De vrijspraak doet daar voor hen niks aan af. "Ik hoop dat hij zich na mijn oproep flink opgejaagd voelt. Hij loopt al 14 jaar vrij rond", zo verbijt Ellis zich. "In deze tijd zou hij met dezelfde rechtszaak gewoon veroordeeld zijn."

De politie en verschillende media meldden eerder dat Martijn haar ex was. Dat is pertinent onwaar volgens Ellis. Het was een vriendschap. "Ze was kwetsbaar en hunkerde naar aandacht." De directe aanleiding van de moord zou een eerdere ontmoeting zijn. "Ine had gezegd dat ze Martijn nooit meer wilde zien. Anders zou ze de politie bellen. Dat is haar fataal geworden."

De ouders van Ine en Ellis zijn inmiddels overleden. "Mijn vader is doodgegaan van ellende. Mijn moeder hield zich kranig." Ze noemt het voor de hele familie 'enorm traumatisch.'

Misbruik
"Lief, zachtaardig, netjes, een echt familiemens en rustig", zo denkt Ellis terug aan haar zus. Ze werkte als postbezorger. Ine hield van muziek, wandelen en was ook gelovig. "Het was ook een kwetsbaar meisje en daar is misbruik van gemaakt."

"Het is een laatste redmiddel", vertelt ze over haar oproep. Van de dader zelf verwacht ze niks. Ze hoopt dat iemand nog gaat praten na al die jaren. Dat een getuige zich nog meldt bij de stichting. "Ik blijf hoop houden."