Patrick* woont al zeven jaar in de hoekwoning. "Vorig jaar vierde hij er zijn vijftigste verjaardag. Dat weet ik nog, het was buiten met vrienden." Lang ging het goed, maar begin dit jaar stopt Patrick met het betalen van de huur.

"We vroegen een gesprek aan. Hij kwam netjes langs en zou het oplossen." In februari overleed zijn moeder. "Heel verdrietig natuurlijk. Daardoor kon hij het niet meer betalen."

Patrick had een oplossing bedacht: hij zou een goedkoper huis gaan zoeken of in het oude huis van zijn moeder gaan wonen. Als hij na vier maanden nog niet is vertrokken, neemt Corrianne een advocaat in de arm. Patrick weet de sleuteloverdracht dan nog een maandje te rekken.

Een paar keer probeert haar makelaar met Patrick af te spreken om te kijken hoe het huis er na de huurperiode bijligt. Hij komt volgens haar nooit opdagen en neemt z'n telefoon niet op. Afgelopen maandag krijgt Corrianne eindelijk de sleutels terug. "Die had hij 's nachts in de brievenbus gedaan."

Die ochtend gaan haar man, zoon en makelaar na zeven jaar het huis in. Ze weten niet wat ze zien. Het huis is in een onleefbare staat achtergelaten. "Hij woonde daar alleen. Ik denk dat hij al die jaren in die smerigheid heeft geleefd. Zo treurig eigenlijk."

Bij elke deur die ze openen wordt de verbazing groter. Corrianne's zoon filmt hoe elke kamer vol ligt met rommel en uitwerpselen. "Het is vreselijk. Al het bruine wat je ziet liggen is ontlasting." Patrick had een hond en een poesje. Al hebben buren tegen Corrianne gezegd dat er meer katten waren.

In het huis durft ze voorlopig niet te komen. "Je wordt echt ziek. Ik heb een gespecialiseerd bedrijf moeten inschakelen. Dat komt volgende week alles weggooien."

Corrianne vreest dat de kosten in de 30.000 euro lopen. Zo is duidelijk dat de keuken en badkamer op de eerste verdieping eruit moeten. "De keuken is verrot. Die oven en magnetron? Die wil niemand meer gebruiken. Het moet allemaal weg." Het enige wat er nog netjes uitziet, is de badkamer op zolder. "Ik had nooit gedacht dat hij dit kon doen."

Ze hoopt vooral dat Patrick hulp gaat zoeken. "En dat hij verantwoordelijkheid voor zijn daden neemt." Ze weet dat hij een verleden heeft als drugs- en alcoholverslaafde. Daar begon hij zelf over bij hun eerste ontmoeting. Patrick had in de goot gelegen, vertelde hij. Zij wilde hem graag een tweede kans geven.

Een van de laatste keren dat ze contact met hem had, was in juni. Er kwamen toen klachten van Patricks buren. De heg was veel te hoog geworden. Het was gevaarlijk voor fietsers, vonden ze. "Ik appte hem of hij alsjeblieft kon gaan snoeien. Uiteindelijk hebben we het zelf maar aan de buitenkant bijgewerkt. Als verhuurder kan ik niet zomaar in zijn tuin gaan staan." Op het appje werd nooit meer gereageerd.

Een keer is ze bij hem binnen geweest. Toen was hij pas net gaan huren. Er lag een drolletje op de grond. "'Oh ja, dat moet ik nog opruimen', zei Patrick toen. Hij ruimde het op. Pakte meteen de dweil erbij. Geen idee had ik dat het zo zou lopen. Ik heb er gisteren nog om moeten huilen."

Patrick is een gefingeerde naam.