Geëmotioneerd loopt Dylano R. donderdag de rechtszaal binnen. Hij zwaait even naar zijn ouders, die de rechtszaak bijwonen. Ook de ouders en familie van het 12-jarige slachtoffer zijn aanwezig, het meisje zelf niet. Sinds ze is verkracht, leeft ze in angst.

Het gebeurde op 6 oktober. Het meisje ging op haar nieuwe fiets naar huis vanuit school. Toen ze bijna thuis was, zag ze een grijze auto stilstaan in de berm. Een man stond ernaast en riep dat ze iets was verloren uit haar mandje. Het meisje stopte, maar zag niks liggen en fietste snel weer door.

De man rende achter haar aan, trok haar van haar fiets en nam haar mee het weiland in. Hij zei dat ze moest 'meekomen en luisteren'. Het meisje was bang, probeerde tevergeefs weg te rennen. De verdachte probeerde haar broek los te maken, maar dat lukte niet. Uiteindelijk trok hij zijn eigen broek omlaag en dwong hij het meisje om op haar knieën te zitten en hem oraal te bevredigen.

Toen de man klaar was, wist het meisje weg te rennen. Ze vluchtte naar het huis van haar opa, aan wie ze vertelde wat er was gebeurd. Later, toen ze thuis wachtte op de politie, moesten alle deuren op slot en de gordijnen dicht. Het meisje was in paniek.

Chatten met politie
Niet veel later chatte ene Dylano R. online met de politie. Hij vroeg hoe hij aangifte kon doen van een mogelijke valse beschuldiging van verkrachting. Het was aanleiding voor de politie om Dylano R. direct aan te houden.

De feiten lijken erop te wijzen dat de man in het weiland Dylano R. was. In zijn onderbroek is DNA gevonden van het meisje. Camerabeelden en telefoongegevens hebben vastgelegd hoe de verdachte en het slachtoffer die bewuste middag zijn gereden. Te zien is dat ze elkaar kruisten op de plek van de verkrachting. De grijze auto van Dylano is een aantal keer herkenbaar vastgelegd.

Wisselende verklaringen
De vraag is vooral waarom Dylano R. dit zou hebben gedaan. De familie van het slachtoffer wil het graag weten en de rechters vragen het een aantal keer. Maar daar komt geen antwoord op. "Ik heb dit absoluut niet gedaan en zou dit nooit doen", zegt Dylano huilend. Verder wil hij niets zeggen. Hij blijft bij wat hij eerder bij de politie heeft verklaard.

Maar daar zit nou juist het probleem, licht de rechter toe. Dylano R. heeft bij de verschillende politieverhoren steeds een ander verhaal verteld. Eerst weet hij niets over een 12-jarig meisje dat hij zou zijn tegengekomen. Later zegt hij dat hij haar van haar fiets heeft getrokken, omdat ze mogelijk persoonsgegevens had van een ander meisje dat zijn auto had beschadigd. Iedere keer dat de politie hem confronteert met nieuwe feiten, past Dylano zijn verklaring aan.

Op de vraag waarom de rechters zijn verhaal dus zouden moeten geloven, zegt Dylano: "Het is nooit gebeurd". Zijn advocaat pleit dat Dylano onschuldig is. Het DNA van het meisje is niet in zijn onderbroek gekomen door verkrachting. Het zou daar zijn gekomen doordat Dylano zijn hand voor de mond van het meisje had gedaan toen hij haar wilde aanspreken. Met diezelfde hand heeft hij zich later thuis omgekleed.

Verlegen jongeman
Dylano heeft geen stoornis of beperking, blijkt uit psychologisch onderzoek. Het is vooral een verlegen, onzekere en angstige jongeman met een laag zelfbeeld. Hij gaat om met moeilijke situaties door ze uit de weg te gaan. Zijn achtergrond is verder stabiel. Hij komt uit een warm gezin. "Wat er is gebeurd, roept daarom veel vragen op", stelt de rechter. Vragen die donderdag in ieder geval niet worden beantwoord.

De officier van justitie eist een gevangenisstraf van vier jaar, waarvan een jaar voorwaardelijk. Verder moet Dylano R. een contactverbod krijgen met het slachtoffer en een locatieverbod in haar woonplaats. De rechtbank doet over twee weken uitspraak.