Wie door de Eindhovense boomgaard wandelt, heeft niet direct door dat er iets aan de hand is. De duizenden bomen staan er goed bij, met appels en peren in volle glorie. Ze zijn bijna rijp genoeg. In september kunnen ze geoogst worden.

Maar op een gedeelte van het terrein met in totaal 23.000 bomen, zie je dat de regenval slachtoffers heeft gemaakt. De groene blaadjes maken hier plaats voor rijen verdorde bomen. Een verschrompeld appeltje aan een kale tak laat zien dat de boom nog zijn best heeft gedaan iets leveren.

“Hier hebben ze maanden in het water gestaan. Ze zijn gewoon gestopt met groeien”, zegt directeur Carlos Faes van de Philips Fruittuin. De enorme hoeveelheid regen heeft de bomen genekt. “Ik werk hier sinds 1991 en ik heb nog nooit water op het perceel gehad. Dit jaar viel er drie keer zoveel als normaal.”

Vaak is geprobeerd het water weg te pompen, maar dan kwam het zo weer terug. Het is niet voor niets dat juist deze rijen met bomen het niet gered hebben. “Dit is het laagste gedeelte van het perceel", verklaart Faes.

"Op vijftig centimeter diepte zit hier leem. Het grondwater kan niet meer weg en dan krijg je een soort vennetje. Als je het wegpompt, komt het een paar uur later gewoon weer van onderaf naar boven. Het grondwater drukt de zuurstof uit de grond. Dan gaan de boompjes dood.”

De ruim vierhonderd getroffen bomen moeten eruit. Daarna moet de grond herstellen. De schadepost ligt rond de vijftigduizend euro. De appelplukdagen gaan vanaf 7 september gewoon door. “In volle glorie door", benadrukt Faes. "We hebben voldoende appels en peren hangen. Er is een percentage verloren gegaan, maar dat percentage is ten opzichte van het geheel maar klein.”