Alex bleek het er duidelijk niet mee eens dat het Openbaar Ministerie hem verwijt dat hij niet geholpen heeft. Met veel bombarie legde Alex S. uit Den Bosch maandagmiddag aan de rechter uit dat hij het allemaal niet snapte wat er met Hans gebeurde en dat hij natuurlijk nooit had gewild dat Hans dood zou gaan.

Alex is een forse man met een ruig verleden. Drank en drugs bepaalden een groot deel van zijn leven en ook is hij zwakbegaafd, zo bleek in de rechtbank in Den Bosch. Hij bouwde in al die jaren een imposant strafblad van 42 pagina’s op en zat vaak vast. Maar, die criminaliteit is al even geleden. Wat bleef waren de drank en de drugs.

Op die 22e juli kwamen Alex en Hans elkaar tegen bij de methadonverstrekking. Ze dronken nog een paar halve liters met elkaar en spraken af ’s middags te gaan zwemmen in het IJzeren Kind in Rosmalen, want het was die dag bloedheet. De mannen hadden inmiddels al drie liter bier op en eenmaal daar besloot Hans naar de fontein in het midden van de plas te zwemmen.

Alex bleef aan de kant. “Wel filmen, he”, riep Hans nog. En zo ontstond een huiveringwekkende reeks van negen, steeds gekker wordende filmpjes.

Om 15.19 ging Hans het water in. Hij stond bekend als een goede zwemmer. Maar, op een filmpje om 15.21 uur ging hij al een aantal keer onder water. Daarna bleef hij roerloos liggen met zijn gezicht naar beneden.

“Ik dacht, die is aan het dollen”, vertelde Alex. “Ik dacht niet dat er iemand aan het doodgaan was. Schelpen zoeken, dacht ik.”

Alex bleef filmpjes maken, die hij ook van commentaar voorzag. “Is ‘ie verzopen?, die is dood, denk ik”, zo zou op de filmpjes te horen zijn. Ondertussen appte hij met zijn zus. Maar, terwijl hij zich hardop en in de app afvraagt of hij moet ingrijpen, doet hij het niet.

Uiteindelijk belt hij 112 om 15.33 uur en om 15.41 uur arriveert de brandweer. Alex heeft ondertussen Hans toch uit het water gehaald en geprobeerd hem nog te redden met mond-op-mondbeademing. Maar, het mag niet baten.

Justitie eiste tijdens de zitting dat Alex drie maanden in de cel zou belanden, vanwege nalatigheid. Ook omdat uit geen enkel onderzoek blijkt dat Alex niet toerekeningsvatbaar is. Ook de alcohol en methadon zorgen er, volgens justitie, niet voor dat Alex vrijuit zou mogen gaan.

De advocaat van Alex is het daar niet mee eens. Iemand uit het water redden is levensgevaarlijk. “De brandweer zegt niet voor niets dat je eerst voor je eigen veiligheid moet zorgen”, hield hij de rechter voor, samen met voorbeelden van reddingen die fataal afliepen. “En uit niets bleek dat Hans in nood was. Hij schreeuwde niet, hij zwaaide niet met zijn armen. Als iemand nou van een boot valt of in een rivier. Dan is het duidelijk een noodgeval, nu niet.”

Alex bleef ook bij zijn verhaal: “Ik dacht hij me het water in wilde lokken, als geintje”, herhaalde hij steeds weer. “Ik had ‘m echt wel gered als ‘ie om hulp had geroepen. Toen ik ‘m uiteindelijk op de kant trok, was ‘ie al dood.”

Aan het einde van de zitting moest de politierechter een oordeel vellen over de zaak. Alles afwegend kwam ze tot het oordeel dat Alex niet gewild heeft dat Hans zou overlijden en dat hij hem niet gefilmd heeft uit sensatie. Maar, hij had wel moeten handelen, vond ze. “Hij lag met zijn hoofd omlaag in het water en kon geen adem halen. En u benoemt dat ook in de filmpjes.”

“U vond het niet te gevaarlijk om het water in te gaan, maar u zag de noodzaak gewoon niet. U hebt tien minuten niks gedaan, terwijl u wel de gelegenheid had, en ook geen 112 gebeld of om hulp geroepen. Als u wel 112 had gebeld, en niet het water in had gedurfd, was het anders geweest. Toen u eenmaal wel het water inging, was het al te laat.”

De rechter vond een andere straf dan een celstraf niet passend. “U hebt dit niet gewild”, oordeelde de rechter. “Het niet handelen, neem ik u kwalijk, maar ik wil ook niet dat u uw woning en uw werk als fietsenmaker kwijtraakt. Daarom veroordeel ik u tot acht weken cel, waarvan vijf voorwaardelijk. U moet dus nog drie weken de cel in.”

Alex hoorde het hoofdschuddend aan en kondigde meteen aan in hoger beroep te gaan.