Komende zaterdag staat hij tijdens de Paralympische Spelen in Parijs aan de start van de 200 meter. En dat terwijl hij tot acht jaar geleden nooit aan atletiek had gedaan. De reden was dat zijn rechtervoet na de geboorte niet goed groeide.

“Ik was in mijn jeugd heel sportief en heb veel gesport. Atletiek leek me vet, maar vanwege pijnklachten kon dat niet. Wel heb ik jarenlang gewaterpolood, dat kon ik zonder pijn en zonder protheses doen. Toen ik in 2016 besloot om mijn onderbeen te laten amputeren, ontstond voor mij de kans om te proberen met een blade te rennen.”

Zo eenvoudig was dat lopen niet. “Ik weet nog goed dat ik op een loopbrug stond en helemaal geen balans had. Krijg dat maar eens onder controle in het begin. Het voelde heel anders dan mijn normale been. De energie die je stopt in een blade krijg je terug. Maar door er veel mee te trainen, wende het en inmiddels weet ik niet beter.”

Hij startte met rennen bij Eindhoven Atletiek en al snel stond Levi op de radar bij de Nederlandse ploeg. “Het sprinten gaf me iedere keer weer een adrenalinekick. Dat ik zo snel progressie maakte, werkte extra motiverend. Ik wilde meer en meer.”

Zes dagen per week staat Levi op de atletiekbaan in Amsterdam en op Papendal. Voor de sport is hij verhuisd naar de hoofdstad en daarnaast heeft hij samen met zijn vriendin een huis in Ede. “Ik kan me al jaren fulltime richten op de sport en dat werpt z’n vruchten af. Zwaar is het soms wel hoor. Er zijn weleens zo’n zware trainingen dat ik me afvraag waarom ik hiervoor heb gekozen haha. Maar als je eenmaal op een toernooi staat, dan kan ik er volop van genieten.”

In 2021 haalde hij de finale van de Paralympische Spelen. Zijn zevende plek van toen hoopt hij in Parijs te verbeteren. “Qua tijd sta ik derde van de wereld, maar normaal gesproken zijn er drie atleten die net boven me uitsteken. Ik heb weinig invloed op anderen en focus me op mezelf. Eerst wil ik de halve finale doorkomen en daarna mijn beste race ooit lopen.”

Levi houdt in ieder geval zijn hoofd koel. “Deelname aan de Paralympische Spelen is bijzonder, maar ik denk dat ik minder last van zenuwen heb dan anderen. Die nuchterheid kan me helpen in de races. Ik kijk er naar uit om te knallen met vrienden en familieleden op de tribune."