Stichting Dutch Cell Dogs is actief op zestien plekken in Nederland, waaronder de PI in Vught, jeugdgevangenis Den Hey-Acker in Breda en tbs-kliniek De Woenselse Poort in Eindhoven. Betty Buijtels is een van de oprichters van de stichting. "Asieldieren zitten opgesloten en deze mensen zijn tijdelijk uit de maatschappij gehaald. Wij willen ze heel graag een nieuwe kans geven", vertelt ze, terwijl ze in de Woenselse Poort aanwezig is bij een training.

De tbs-kliniek selecteert welke cliënten mee mogen doen aan het trainingsprogramma van de stichting. Wekenlang trainen de tbs'ers met een asielhond. In veel gevallen is de hond daarna zo goed getraind dat de hond weer herplaatst kan worden. Zo ook bij hondje Rocky. "Een zwervertje dat lange tijd in het asiel heeft gezeten", vertelt Betty.

Rocky was een dunne, timide hond en bang voor mannen. "Nu zie je een hond die echt gegroeid is door de training. En Rocky heeft het geluk dat hij een nieuwe eigenaar krijgt die heel verantwoordelijk met hem omgaat. Alle lof voor die nieuwe eigenaar."

Het mes snijdt aan twee kanten, want niet alleen de honden worden geholpen. Ook de tbs'ers leren er veel van, bijvoorbeeld Maarten die met hondje Bobbie traint. "Ik leer geduldig te zijn en met boosheid om te gaan. Het geeft positieve energie. Een vertrouwensband opbouwen met een begeleider is lastig, maar met een hond niet", vertelt hij, terwijl Bobbie naast hem zit te kwispelen.

De honden blijven nadat de trainingsperiode voorbij is niet bij de tbs'ers. Meestal worden ze geadopteerd, zodat ze ook niet terug hoeven naar het asiel. Zo ook Bobbie die inmiddels geadopteerd is door Math Driessen. Maarten had een brief geschreven om een nieuwe baasje te zoeken voor Bobbie en dat stond op Facebook. "Die brief trok mij heel erg. Mijn vorige hond was net overleden. Ik ben bij Bobbie gaan kijken en het is een hele fijne hond", vertelt Math.

Volgens Math is het geweldig wat Stichting Dutch Cell Dogs doet. "De honden worden ermee geholpen en de gedetineerden ook." Zo merkt Math ook dat Maarten veel herkent in het leven van de honden. "Een hond gaat in het asiel om vier uur het hok in en komt er pas 's ochtends om negen uur weer uit. Dat is in de gevangenis net zo."

Naast Maarten is ook Lisa* heel blij dat ze mag trainen met een hond. "Voor ik dit deed, was ik best wel onzeker. Maar door Nova heb ik meer zelfvertrouwen gekregen", vertelt ze. Lisa zit sinds november in De Woenselse Poort en ze traint nu al even met de hond. "Nova is verwaarloosd geweest en ik merk dat ik haar vertrouwen weer terug heb kunnen winnen. Ik mag zelf bijna weg hier en dat komt ook door haar. Met de hond werken brengt me meer dan de normale therapie."

Verpleegkundige Matty Timmermans werkt al 44 jaar in De Woenselse Poort. Hij snapt waarom Lisa veel aan de training heeft. "Dit past heel goed bij haar", zegt hij. "De hond is de spiegel voor de mens. Sommige mensen zijn druk in hun hoofd en sommige honden ook. Als je die twee koppelt, herkent de mens wat er bij de hond gebeurd. Maar eigenlijk ziet diegene zichzelf."

*Namen van cliënten zijn gefingeerd.