Jip weet al sinds enige tijd dat oma ziek is. "Hij begon vragen te stellen waardoor we vonden dat we moesten uitleggen wat er met oma aan de hand is", vertelt zijn vader Rob. Jip gaat er als oudste kleinkind van Ans erg verantwoordelijk en geduldig mee om. Als neefjes en nichtjes vragen waarom oma de bal slecht vangt, legt Jip uit dat dit komt omdat ze ziek is. Dat haar armen niet meer goed naar haar luisteren.

Gebrabbel
Bij oma Ans uit alzheimer zich in een gebrekkige motoriek en het niet goed uit haar woorden komen. Als beiden met elkaar in gesprek zijn, helpt Jip haar om zinnen af te maken of om het juiste woord te vinden. Je ziet aan oma Ans dat ze heel veel wil vertellen, maar hoe meer ze kwijt wil hoe erger het gebrabbel wordt.

Bij alzheimer denken buitenstaanders vaak meteen aan geheugenverlies. Maar de ziekte heeft vele gezichten en het geheugen van oma Ans werkt nu nog prima. "Frustrerend is dat Ans vaak denkt dat ze iets wel kan, maar dat het vervolgens niet lukt", vat haar man Theo samen. Bij deze woorden schiet ze vol. Ze zou het zo graag zelf zeggen, maar dit lukt haar niet.

Onleesbaar
Het moment waarop de alarmbel rinkelde, weet Ans zoon nog goed. "Het was tijdens een familiefeestje. Er werd friet besteld. Mijn moeder maakte een lijstje. Uit dat lijstje kon vervolgens niemand wijs worden. Het was onherkenbaar gekrabbel. Later bleek dat dit kwam omdat haar fijne motoriek door alzheimer was aangetast."

Er is geen medicijn dat alzheimer stopt. Er zijn wel remmende medicijnen. Daarnaast is een gezonde leefstijl met veel bewegen een manier om de aftakeling te vertragen. Ondanks dat de diagnose vijf jaar oud is, staat Ans met al haar gebreken, nog midden in het familieleven.

Knuffel
Ans beseft wat er gebeurt en speelt in het leven van haar naasten. Ze juicht bij doelpunten van haar kleinkinderen en treurt bij tegenslag van haar eigen kinderen. Ze heeft er alleen niet direct de juiste woorden voor. Voor een knuffel is iedereen bij haar nog steeds aan het juiste adres.