Na zestig minuten sjokte Malik Tillman nog maar eens naar de cornervlag. Een looppasje dat in een tempo ging alsof PSV een 4-0 voorsprong had. Maar niets was minder waar. Op het scorebord stond toch echt een verrassende 1-1 tussenstand.

Maar de lichaamstaal van de Amerikaanse middenvelder was typerend voor het spel van PSV. Het was stroperig en helemaal niet frivool. Iets wat we totaal niet gewend zijn van de ploeg van Peter Bosz. Maar helemaal als een verrassing komt het ook weer niet.

Gemakzucht
Vorig seizoen was het de kracht van PSV dat het er elke wedstrijd tot het bot gemotiveerd stond. Ook tegen de ‘kleinere’ tegenstanders. Maar dat is dit seizoen anders. Trainer Peter Bosz gaf al eerder aan dat hij het spel nog niet constant genoeg vindt.

En in Sittard leek er dan toch gemakzucht in de ploeg te zitten. PSV stond in Limburg op het veld met een laconieke houding. Een houding van dat het toch allemaal wel goed komt. En dat was ook nog het geval.

Tillman gevierde man
Uitgerekend Tillman werd de gevierde man bij PSV. Hij had zijn ploeg na een kwartier op voorsprong gezet. Een kopbal van Ezequiel Bullaude zette Fortuna naast PSV. Ruim twintig minuten voor tijd was er dan toch weer de voorsprong voor de Eindhovenaren. Tillman schoot een vrije trap op schitterende wijze in het doel: 2-1.

Vrij snel daarna kwam PSV ook op 3-1 via Luuk de Jong en gooide het de wedstrijd alsnog in het slot. Al gaf het vlak na die derde treffer ineens drie grote kansen weg. In tegenstelling tot Juventus kan PSV tegen Fortuna dit soort fouten permitteren.

Het is het verhaal van PSV in de Eredivisie. Zelfs op halve kracht en met een hautaine houding weet de ploeg van Peter Bosz ‘gewoon’ weer drie punten bij te schrijven.