Duizend kilometer kajakken in Egypte: 'Ik ben overtuigd dat ik het kan'
Het kwam voor Rob als een donderslag bij heldere hemel toen hij begin 2012 plotseling niet goed werd. "Ik was aan het mountainbiken en ik werd ineens duizelig," vertelt Rob. Voor hij het wist, lag hij in het ziekenhuis en onderging een hartoperatie, waarbij hij vier bypasses kreeg.
Sindsdien gaat het gelukkig goed met zijn gezondheid. "Ik ben bewuster gaan eten, zo eet ik geen vlees meer. En ik heb na de operaties geen klachten meer gehad aan mijn hart", vertelt hij. De gebeurtenis heeft wel veel indruk gemaakt op Rob. "Achteraf besef je hoe fijn het is om toegang te hebben tot de juiste zorg."
Rob en zijn vrouw gaan al jaren op vakantie naar Egypte en daar is die zorg iets minder goed geregeld. "Wij hebben altijd gereisd met een extra koffer met spullen die we daar achterlieten voor mensen die het nodig hebben. Zo hebben we een keer een jaar lang brillen verzameld en die aan een schooltje gegeven."
"Ik ben een paar jaar geleden begonnen met kajakken en ik werd steeds fanatieker."
Door zijn reizen naar Egypte leerde Rob de Magdi Yacoub Hartstichting in Aswan kennen. "Zij helpen kinderen met hartproblemen waarvan de ouders de kosten niet kunnen betalen. De stichting is ook bezig met de bouw van een nieuw ziekenhuis in de hoofdstad Caïro, waar ze hartchirurgie gaan aanbieden."
Om deze stichting te steunen ,is Rob het project Paddle for Egypt gestart. Hij is daarmee van plan om duizend kilometer te kajakken over rivier de Nijl. "Ik ben een paar jaar geleden begonnen met kajakken bij de Maaslandse Kanovereniging in Oss. Ik vond het meteen leuk en ik werd steeds fanatieker." Dat fanatisme heeft ertoe geleid dat Rob vanaf 1 november in 25 dagen van Aswan naar Caïro wil peddelen.
Naar eigen zeggen begon het plan vrij naïef. "Je gooit een kano in het water, je gaat duizend kilometer peddelen en dan ben je er", lacht Rob. "Maar tijdens de voorbereiding liep ik al tegen allerlei ambtelijke obstakels aan. Je moet veel vergunningen hebben. Ik ben er nu twee jaar mee bezig om alles voor elkaar te krijgen."
"Ik neem een vouwkano mee die je kunt inchecken in het vliegtuig."
Inmiddels heeft Rob het papierwerk voor elkaar en de reis is geboekt. "Ik neem een vouwkano mee die je kunt inchecken in het vliegtuig. Eerst wilde ik een gewone kajak vanuit Nederland laten verschepen naar Egypte, maar dat bleek heel erg duur te zijn." Zijn kampeerspullen laat Rob ook thuis, want dat is niet toegestaan tijdens zijn reis. "Ik was wel van plan te kamperen, maar de Egyptische autoriteiten willen niet dat ik in de problemen kom."
Rob is ook niet bang dat hij in de problemen komt op het water. "Iedereen vraagt of ik bang ben voor krokodillen en nijlpaarden, maar die zitten daar niet. Ze zijn uitgeroeid of ze zitten zuidelijker in de rivier, niet in het deel waar ik ga kajakken."
Hoewel Rob weinig risico's ziet, zitten vrienden en familie toch iets meer in spanning. "'Of ik helemaal gek geworden ben?' Dat krijg ik wel te horen, maar toch gaat de reis gebeuren. Ik ben er namelijk van overtuigd dat ik het kan."
Rob is niet de eerste die op de Nijl gaat peddelen. "Ik heb contact met Sarah Davis. Zij komt uit Australië en heeft over de hele Nijl gepeddeld. Met haar spar ik of ik op de goede weg ben. Er zijn ook enkele Egyptenaren die met z'n tweeën tochten hebben gemaakt. Maar ik ken niemand die helemaal in z'n eentje in 25 dagen duizend kilometer over de Nijl heeft gepeddeld."