Basisschool voor dove en horende kinderen: 'Ze behandelen me zoals de rest'
Kate is een van de dove kinderen die les krijgt op basisschool de Bolster. "Op andere scholen hebben ze geen tolk, maar hier wel. Er is ook logopedie om te oefenen met taal. Ik stotter dus daar oefen ik ook mee. En we krijgen gebarentaal", vertelt Kate op school, met haar moeder Hort naast zich. "En ik heb een zender waarmee ik beter kan horen, anders ben ik aan het eind van de dag moe van het liplezen."
De moeder van Kate vindt het fantastisch dat bij de Bolster zowel horende als dove en slechthorende kinderen zitten. "Mijn broer had erover gehoord op het Jeugdjournaal. Toen zat Kate nog op een gewone dovenschool", vertelt Hort. "We vinden het belangrijk dat ze uitgedaagd wordt op haar eigen niveau, maar dat een school wel alle kennis in huis heeft om haar zo goed mogelijk te ondersteunen."
"Ik wist eerst niet wat humus was, maar toen leerde ik dat gebaar."
Volgens Hort leert Kate zich op de Bolster soepeler te verhouden tegenover andere leeftijdsgenoten. Daarom zouden er wat haar betreft meer scholen mogen komen zoals deze. "Ik hoop dat meer scholen dit willen, maar ik weet ook dat het een hele organisatie is om dit voor elkaar te krijgen."
Gelukkig zit Kate nu helemaal op haar plek op de Bolster. "Bij gebarentaal leren we allemaal nieuwe gebaren. Ik wist eerst niet wat humus was, maar toen leerde ik dat gebaar. En ook dat van bier", lacht ze, terwijl ze een tapbeweging maakt.
Maar het liefst zou ze willen dat alle kinderen leren hoe ze in gebarentaal kunnen zeggen: 'ik wil graag met je afspreken om te spelen.'
Net zoals Kate heeft ook Nova het naar haar zin op de basisschool. Ze heeft een zogeheten CI (cochleair implantaat) achter haar oor. Dat is een apparaatje waar ze beter mee kan horen. "Mijn juf heeft een zendertje om haar nek en daar verbind ik mijn CI mee zodat ik haar beter kan horen."
Als Nova haar CI lang draagt dan kan dat weleens pijn doen achter haar oren. "Ik heb er niet de hele dag last van, maar wel als ik 'm heel lang op heb. Dan doe ik het af, want dan kan mijn oor een beetje rusten", vertelt ze. En ook al heeft ze een CI, dat maakt de horende kinderen op school niets uit. "Ze behandelen mij gewoon zoals de rest."
"Bij mij in de buurt zijn er geen scholen die slechthorenden toelaten."
Als het aan Nova ligt komen er nog veel meer scholen waar horende en slechthorende kinderen samen les krijgen. Zelf woont ze in Geldrop en dan is Sint-Michielsgestel best een eindje rijden.
"Ik zit ongeveer een uur in de taxi naar school. Bij mij in de buurt zijn er geen scholen die slechthorenden toelaten", vertelt ze. "Dat vind ik jammer want aan het eind van de dag ben ik gewoon uitgeput omdat je zo lang in de auto zit."
Wat Nova wel heel leuk vindt, zijn de lessen in gebarentaal. "Dat is twee keer per week. We leren elke keer nieuwe gebaren en dan mogen we niet praten. We hebben ook het gebaar van de week, zodat we beter met elkaar kunnen communiceren", vertelt ze, terwijl ze laat zien hoe je op een hand tot tien kunt tellen in gebarentaal. "Ik krijg al sinds mijn derde les in gebarentaal, maar ik leer steeds nieuwe dingen bij."