Veel tijd om te handelen had Ben niet, vertelt hij in radioprogramma De Zuidtribune op Omroep Brabant. De wedstrijd kon elk moment beginnen en ze hadden nog steeds geen keeper. Gelukkig speelt zijn 53-jarige vader fanatiek mee in het veteranenteam van Boxmeer. De oplossing werd gevonden: papa schoot snel te hulp.

Met 6-1 verloren
"Ik had geluk dat ik die dag al met mijn eigen team had gespeeld in Vlijmen", vertelt Maarten. "We hadden met 5-1 gewonnen, dus ik voelde me erg goed." Die motivatie was helaas niet genoeg om een nederlaag te voorkomen. "We hebben met 6-1 verloren. Ik voel me verantwoordelijk voor twee goals."

Is die nederlaag volledig de schuld van de invalkeeper? Zoon Ben formuleert zijn antwoorden zorgvuldig, nu zijn vader meeluistert. "Zoals de coach van de tegenstander zei: ik denk dat jullie eigen keeper er wel wat had tegengehouden, waardoor het iets spannender zou zijn geworden. Toen zei ik tegen de coach: jij weet niet hoe goed onze keeper is. Het lag absoluut niet aan pap."

'Voor herhaling vatbaar'
Dat de ballen Maarten om z'n oren vlogen, maakte de ervaring niet minder mooi. "Ik was een beetje nerveus, zoals ze bij het eerste spelen had ik nog nooit meegemaakt. Zo hadden ze allerlei teambesprekingen, dat was ik allemaal niet gewend. Het was een mooie ervaring."

Deze zondag speelt Ben weer een nieuwe wedstrijd. Van de keeper heeft hij nog niks vernomen. "Ik hoop van harte dat hij er weer is. Maar ik weet nu dat ik altijd beroep op mijn vader kan doen. Toch hoop ik dat het eenmalig was", zegt Ben voorzichtig. "Eenmalig?", lacht Maarten, "Nee, het is zeker voor herhaling vatbaar."