Polen in de aanval bij Baarle, Kampfgruppe Chill met spoed naar Goirle
In de herfst van 1944 werd het grootste deel van Brabant bevrijd. Er vielen veel slachtoffers en er ontstond grote schade. Op Omroep Brabant lees je dagelijks wat er precies tachtig jaar geleden gebeurde.
Na een lange dag strijd kunnen de Poolse troepen Baarle-Nassau en het Belgische zusterdorp Baarle-Hertog innemen en bevrijden. Maar de vijand blijft dicht bij de dorpsgrenzen en daardoor gevaarlijk.
Ook de geallieerde eenheid ernaast maakt vorderingen. De Britse 49e Divisie bevrijdt de Belgische grensdorpen Ravels, Weelde en Poppel. De 'Polar Bears' staan op nog geen 10 kilometer van Tilburg. Volgende halte: Goirle.
Het Duitse hoofdkwartier ziet dat de geallieerde druk aan de grens toeneemt en is bezorgd dat de geallieerden onder Tilburg doorbreken en snel doorstoten naar Den Bosch.
Chill opgeroepen
Kampfgruppe Chill in Schijndel krijgt orders van generaal Reinhard om naar Goirle te trekken, als reserve voor de troepen daar. Generalleutnant Chill is al een maand langs het hele front actief.
Hij trok met zijn eenheden vanuit Normandië, naar de Belgische kanalen in het noorden. Daar ging hij verdedigingslinies opwerpen en geallieerden tegenhouden. Daarna teisterde hij Hell’s Highway. Nu moet de Kampfgruppe de verdediging op zich nemen bij Goirle. Intussen volgt daar wel een kleine tactische terugtrekking van de Duitsers, tot achter Hilvarenbeek.
Diessen
Dat geeft de Britten de gelegenheid om Diessen binnen te trekken. Het dorp lag de voorbije dagen al in de vuurlinie van de Britse kanonnen. Want het vermoeden was dat Duitsers de kerktoren gebruikten als uitkijkpunt. Bij de Britse beschietingen kwamen diverse inwoners om het leven.
Op deze dag trekken de Britten ook Reusel binnen. Na tien dagen vechten is Reusel zwaargehavend, hele delen liggen in puin. De kerk is ingestort, boerderijen uitgebrand, het zusterklooster verwoest.
Het dorp ligt aan een strategische weg naar Tilburg en die weigerden de Duitsers op te geven. Maar vandaag is de vrijheid er echt. Toch is de vijand nooit ver weg.
Opnieuw zijn er gevechten bij Overloon. De Amerikanen veranderen nauwelijks iets aan hun opzet. Ze gebruiken dezelfde routes en aanvalstactiek. Vortum Mullem valt in Amerikaanse handen.
Serie tegenaanvallen
Ten westen van Overloon voeren Fallschirmjäger een tegenaanval uit bij Overloon. En kort daarop nog eentje en later op de dag nog een derde en tot slot een vierde. Het is het werk van de Fallschirmjäger van bataljon Hugo Paul (1913-1993). Zijn vier tegenaanvallen leiden tot niets, behalve verliezen aan beide kanten. De Amerikanen kunnen hun posities behouden.
In het westen gebeurt intussen ook veel. Zeeland staat hoog op de agenda bij de geallieerden, vanwege de Antwerpse haven.
Tankgrachten
Boven Antwerpen bij Merksem rukt de 2e Canadese Infanterie Divisie op richting de grens met Nederland. Maar het verloopt traag. Ze worden aangevallen. Flinke barrières zijn de tankgrachten tussen Antwerpen en de grens onder Putte. De Duitsers legden overal wegversperringen met omgezaagde bomen. En dan zijn er nog mijnenvelden die ook hier de opmars vertragen.
Overstromingen
Aan de kust komt de Britse luchtmacht in actie. Die bombardeert de zeedijk bij Westkapelle. Het dorp zelf wordt ook getroffen en er vallen bijna 160 doden. Zeewater stroomt het eiland Walcheren op.
Doel is om de Duitse troepen en hun kustgeschut uit te schakelen. Maar de bezetter gaat naar hoger gelegen delen en wordt zeker niet weggejaagd. De druk op de Duitsers in Zeeland gaat toenemen de komende dagen en weken.
Omroep Brabant staat uitgebreid stil bij tachtig jaar vrijheid. Kijk op onze themapagina Brabant Bevrijd voor alle artikelen en uitzendingen.