"Ik was eerst uw haren en ga het daarna föhnen", zegt kapster Toos tegen mevrouw Couvreur, een vaste klant die al zeker veertig jaar elke week komt. "U blijft zeker nog een uur, dus tijd voor bakje koffie hebben we ook nog."

Het is gezelligheid troef bij Bert Haarmode in Breda-Noord. De kapperszaak drijft op trouwe, vaste klanten én op kapster Toos Jaspers. Al vijftig jaar is zij de steun en toeverlaat van eigenaar Bert van de Meeberg. "Dat is denk ik heel bijzonder", zegt Bert. "Ik denk niet dat er veel mensen zijn in Nederland die zolang voor maar één baas werken."

In 1974 stapte de toen 16-jarige Toos met haar lange blonde lokken als stagiaire van de kappersschool voor het eerst bij Bert Haarmode naar binnen. Ze zou er niet meer weg gaan. "De klik was er meteen en ik zag al snel dat ze het in de vingers had", herinnert Bert van de Meeberg zich. "Ze bouwde snel een grote klantenkring op en daarvan komen nu nog steeds mensen."

"Ik vind het nog steeds leuk", zegt Toos terwijl ze de haren van mevrouw Couvreur wast. "Ik ben er gewoon ingegroeid en die vijftig jaar zijn eigenlijk heel snel gegaan. Natuurlijk is er weleens wat, maar dat is overal toch? Hier laat je wat en daar vind je wat. Het scheelt dat ik goed met Bert kan opschieten en sommige mensen denken zelfs dat wij een getrouwd stel zijn. Dat is niet zo, want Bert is anders geaard. Maar kan je nagaan hoe het er hier aan toegaat..."

De band tussen de twee kappers is na vijftig jaar wel heel erg hecht. "Ze doet echt alles voor me", vertelt Bert. "Tussen het knippen door loopt ze ook nog eens te poetsen en van alles te doen. Van mijn administratie tot aan de was. Ze heeft samen met haar man zelfs mijn bankpasjes. En ze is nog nooit ziek geweest. Toos is gewoon mijn driedubbele rechterhand."

"Ik ben al vijftig jaar haar baas, maar zo voelt dat niet", vervolgt Van de Meeberg. "Er is gewoon ook een hele goede vriendschap en die gaat nooit over. Toos is een vriendin en het voelt zelfs bijna als familie."

Dingen lopen zoals ze lopen en Toos maakt het leven niet ingewikkelder dan nodig. "Een echt geheim is er niet om ergens zo lang te werken", zegt ze. "Het is hier altijd gezellig, gemoedelijk en gastvrij. Er is altijd tijd voor een kopje koffie of een praatje en dat staat mij wel aan. Want anders was ik gewoon weggegaan hoor."

Toos Jaspers gaat officieel in januari met pensioen. Maar ze blijft ook daarna nog wat uren bij de toch al 81-jarige Bert werken. "Hoe lang ik blijf, hangt een beetje af van hoe lang Bert nog door wil. Maar het moet geen vijf of zes jaar duren."

"Ik blijf gewoon werken tot aan mijn dood", zegt Bert. "En ik hoop Toos ook, haha!"