Deze derde editie van het WK gravel werd verreden tussen Halle en Leuven, door België dus, en ging over 138 kilometer. De Nederlandse Lorena Wiebes pakte een kleine vier minuten na Vos later het brons, voor haar landgenote Puck Pieterse.

Vos en Kopecky waren overgebleven van een kopgroepje van vier vrouwen. Een week geleden leek Vos ook op weg naar een plaats op het erepodium van het WK op de weg. In het Zwitserse Zürich moest ze zich toen tevreden stellen met een achtste plaats. Kopecky was die zondag juist wel de sterkste in de sprint en prolongeerde haar titel.

Vos had op 1,5 kilometer van de meet al vergeefs geprobeerd om Kopecky te lossen, dat lukte niet. In de laatste meters, in het zicht van de haven, moest de Belgische regenboogtruihoudster toch het hoofd buigen.

"Heel bijzonder", zei Vos direct nadat ze de overwinning luidkeels had gepakt. "Een wereldtitel is altijd speciaal. Het was leuk om samen met Kopecky te racen. Ze is zo sterk en ze werd vorige week nog wereldkampioene op de weg. Mooi dat het lukte in de sprint."

Vos deed voor de eerste keer mee aan het WK gravel. Het was haar veertiende wereldtitel in vier verschillende disciplines. Eerder was ze wereldkampioene in het veld, op de weg en op de baan.

De discipline gravel is het fietsen op onverharde wegen en paden. Het parcours was uitgezet over afwisselend wegdek, zowel half verhard als onverhard. Zo kunnen de rijders fietsen op grind, stenen, zand, schelpen of aarde.

Het zit tussen racefietsen en mountainbiken in. Daarom is het ook niet zo verwonderlijk dat Marianne Vos ook op deze discipline goed uit de voeten kan. Bovendien lijkt het erop dat ze sterker dan ooit is na een vervelende blessureperiode. Eerder dit jaar werd ze tweede tijdens de Olympische Spelen in de Franse hoofdstad Parijs.

DIT VIND JE OOK INTERESSANT:

Ouders en broer van Marianne vol ongeloof: 'Dit kan toch eigenlijk niet'