Olga denkt met dierbaarheid terug aan haar goedlachse broer. Het is een jaar geleden dat hij stierf. "Hij zei altijd, ik ga niet oud worden, ik leef tot het gaatje", vertelt ze. "Toch maaide dat ene beangstigende telefoontje waarin ik hoorde dat het niet goed was alles in één klap omver."

Stens succesvolle carrière begon in Griekenland, waar hij in een barretje werkte. Daar leerde hij hoe je een onweerstaanbare cocktail kunt shaken. Zoals een ander behendig op het zadel van een paard klimt of jongleerballen in de lucht houdt, zo mixte de Eindhovenaar wodka, citroensap en triple sec-likeur moeiteloos tot iets verrukkelijks.

Het leven als bartender beviel hem zo goed, dat hij toen hij terug was in Nederland besloot zijn mojito's en pornstar martini's op festivals aan de man te brengen. Niet lang daarna begon hij een cocktailbar aan de Kleine Berg in Eindhoven, een intieme zaak waar mensen graag neerstreken om van zijn creaties te nippen.

"Hij was sociaal en charismatisch, iedereen kende hem", vertelt Olga. "Als ik met hem meeging naar een werkgerelateerde beurs, werd hij talloze keren getrakteerd op shotjes of flessen drank. De onbetwiste koning van de cocktails, zo stond hij bekend."

Vier jaar geleden ging Sten aan de slag bij café Thomas, waar hij de hele cocktailkaart samenstelde. Drank, passende smaken en hoe je een glas het mooist presenteert, die finesse bezat hij als geen ander.

Nachtvlinders, dat waren broer en zus allebei. Helemaal in hun element achter de bar, waar vrolijke mensen vragend tegen hun glas tikten als de bodem in zicht was.

Sten was gelukkig, ook in de liefde. Hij was net vader geworden van een jongetje, Lucas. Apetrots was hij, en daarmee kwam het besef dat het nachtleven soms ook best zonder hem kon. De diensten tot in de vroege uurtjes liet hij liever aan een ander over, zodat hij bij zijn gezin kon zijn. De eerste lach op dat kleine snoetje, de eerste murmelende woordjes, daar draaide het om.

En toen kreeg Olga dat telefoontje dat binnenkwam als een mokerslag. "Mijn andere broer was met vakantie in Italië en hij belde me", blikt ze terug. "Ik wist meteen dat er iets niet klopte, want zo vaak heb ik hem niet aan de lijn. Het was een warrig verhaal. Hij zei: 'Ik weet het niet precies, maar ik geloof dat Sten in het ziekenhuis ligt'.

Olga legde neer en belde meteen haar moeder. Ze hoorde paniek en tranen, en begreep meteen, het is helemaal fout.

Sten was onwel geworden terwijl hij aan het werk was. Met een hoogwerker takelden ze hem naar buiten zodat hij op straat kon worden gereanimeerd. De traumahelikopter landde pal tegenover zijn geliefde café. "Er is nog geprobeerd om hem via de lies aan te sluiten op een hartlongmachine, maar het was zinloos. Zijn hersenen zaten te lang zonder zuurstof", zegt Olga emotioneel.

Het eerste wat ze deed, was een vlucht boeken naar Nederland. "Alles was een waas. Pas toen ik bij mijn moeder kwam, begon ik te huilen. Het was zo raar, alsof hij nog gewoon elk moment binnen kon stappen. En het gemis wordt niet minder. Ik steek nog steeds iedere dag een kaarsje voor hem aan."

Een hilarische weddenschap herinnert haar dagelijks aan haar broer. "We daagden elkaar ooit uit wie van ons het snelst een tatoeage van een snorretje op onze vinger kon laten zetten. Hij won natuurlijk", zegt ze lachend.

Na zijn dood moest er een tattoo bij komen, waardoor ze Sten altijd dicht bij zich heeft. Het werd een draak op haar arm, getekend door haar nichtje. "Sten is geboren in 1976, het jaar van de draak. Hij was er door gefascineerd en had beeldjes van draken in zijn huis staan."

Zoontje Lucas is nu twee. Hij lijkt sprekend op zijn vader. Olga: "Hij begrijpt er niks van, maar zegt iedere avond de foto van zijn papa welterusten." Bij café Thomas, waar ook de uitvaart plaatsvond, heeft lange tijd een banner aan de gevel gehangen met een grote foto van hun barman. Sten was aardig, zorgzaam en toegewijd, aldus zijn vrienden. De koning van de cocktails, hij zal nooit worden vergeten.