"Hij is m'n maat jonge! Hij heeft niks gedaan, kom op", roept een van de figuranten vol overtuiging richting een agent. Wie van een afstandje alleen hoort wat er gaande is, zou denken dat het menens is, zo serieus gaat het eraan toe. "Wegwezen hier, achteruit", schreeuwt de politie terug.

De figuranten renden niet zomaar in het rond, maar kregen instructies van begeleiders in rode jassen. Er werd alles aan gedaan om de rellen zo echt mogelijk te laten lijken: blaffende politiehonden en rondrennende politiepaarden, soms een (zachte) tik met een wapenstok en charges om de menigte uit elkaar te drijven.

Hier en daar werd er ook een harde tik uitgedeeld met een wapenstok, maar dan wel tegen studenten met een stootkussen. Zelfs de politiehond deed 'echt' mee: hij haalde een van de relschoppers (in speciaal bijtpak) naar de grond.

Lachende relschoppers
Toch was het verschil met echte rellen meer dan duidelijk: de figuranten hadden zichtbaar lol en daagden de agenten breed lachend uit. De oefening duurde van halfeen tot vier uur 's middags. Behalve de politie, deed ook de Marechaussee mee.