Piet heeft als kankerpatiënt geen kans meer op genezing. “Het klinkt misschien gek, maar ondanks mijn ziekte en de pijn is het hier voor mij de hemel op aarde. Thuis werd het allemaal teveel, zeker ook voor mijn vrouw. Ze stond doodsangsten uit dat ik zou vallen wanneer ik mijn bed uit moest.”

Piet en zijn familie beleven een zware en tegelijkertijd mooie tijd samen. Door de kleinschalige en intieme sfeer in het hospice kunnen ze op elk moment van de dag bij elkaar zijn. Piet voelt zich daarom veilig en op zijn gemak. “We hebben pas mijn verjaardag hier gevierd. Het was een feest met een lach en een traan.”

Hospices in onze provincie zitten regelmatig vol en kunnen de stijgende vraag nauwelijks aan. “Het is moeilijk aan te geven waar de knelpunten in Brabant zitten, want vaak is het hollen of stilstaan. Op het ene moment is er plek genoeg, terwijl er een paar dagen later weer een wachtlijst ontstaat. Landelijk is de wens om in 2040 de hospicezorg uit te breiden naar achttienhonderd bedden. Nu zijn er dat ruim twaalfhonderd”, aldus directeur Carla Aalderink van de koepelorganisatie voor vrijwilligers in de palliatieve zorg (VPTZ Nederland).

“Het is heel voornaam dat iedereen in eenzelfde situatie deze zorg kan krijgen”, aldus Piet. Verpleegkundige Noortje Kop van het hospice in Roosendaal is het met hem eens: “Deze vorm van palliatieve zorg is heel hard nodig. Mensen worden steeds ouder en we krijgen vaker te maken met patiënten die een complex ziektebeeld hebben. Ze kunnen hierdoor in hun laatste levensfase moeilijk thuis blijven. Daarnaast zijn er ook steeds meer mensen met een klein sociaal netwerk.”

De Stichting Groenhuysen heeft naast het hospice, meerdere zorg- en verpleeglocaties in West-Brabant. Roosdonck is met zestien appartementen het op-een-na grootste hospice in Nederland. “We hebben het hospice een aantal jaar geleden uitgebreid met kamers waar de familie kan verblijven. Om aan de toenemende vraag te voldoen, willen we in de toekomst de palliatieve zorg verder uitbreiden in onze andere locaties. We maken daarbij gebruik van de expertise van het hospice in Roosendaal”, zegt woordvoerder Inge Hilberts van de zorgorganisatie.

Piet wordt in het hospice begeleid door een klein team gespecialiseerde professionele krachten en een aantal vrijwilligers. Wim de Graaf is één van de vijftig vrijwilligers: “Mensen denken vaak dat het heel zwaar is. Natuurlijk wordt er weleens een traan gelaten, maar er wordt ook veel gelachen. We hebben onderling en met de cliënten een hele goede band. Voor mij is het vrijwilligerswerk een positieve verslaving, het geeft enorm veel voldoening.”

Het appartement van Piet biedt uitzicht op een groene binnenplaats waar Piet vooral oog heeft voor de duiven die af en aan vliegen bij het voederhuisje op zijn terras. “Ik zou me nu geen betere plek kunnen wensen. Eigenlijk heb ik er geen woorden voor hoe geweldig de mensen hier voor mij zijn. Ik weet dat dit voor mij het laatste is, maar ik heb er vrede mee.”

Zaterdagmiddag 12 oktober houdt hospice Roosdonck in Roosendaal open dag.