Iedere dag zit Susanne nu thuis bij haar kind. Haar baan heeft ze moeten opzeggen. “Gaan we zo naar de winkels? Ik verveel me”, roept Freek boven vanaf de trap. Nadat de verslaggever een voet over de drempel heeft gezet, is hij direct naar boven gegaan. Susanne probeert hem naar beneden te krijgen, maar ze krijgt nul op het rekest: “Nee, waarom moet dat? Dat wil ik niet.”

“Hij heeft geen vriendjes, geen vriendinnetjes. Hij gaat niet om met leeftijdsgenootjes” zegt Susanne over haar zoon. Het verdriet staat in haar ogen. Ze denkt terug aan de dag dat de leraar van school belde: “We kunnen het niet meer aan, het is beter als Freek vanaf morgen niet meer naar school komt.” Freek kwam thuis te zitten: “Hij voelde zich afgewezen en werd heel depressief. Vroeg de hele tijd of hij naar de sterretjes mocht.”

Vorig jaar kwam Freek bij dagbesteding van ‘Uit de verf’ in Esbeek terecht. Eindelijk succes: “Daar hield hij het vol. De boze stemmetjes in zijn hoofd werden iets rustiger. Tot een paar weken geleden zijn vaste begeleider van het ene op het andere moment meedeelde dat de een-op-eengeleiding werd stopgezet.”

Een dag later kregen alle ouders een kort, onpersoonlijk briefje met daarin het bericht dat het geld op was en dat individuele begeleiding ging stoppen: “We begrijpen dat dit een ingrijpende beslissing is voor alle betrokkenen, helaas zien we dit als enige mogelijkheid om structureel doelmatige zorg te kunnen blijven bieden.”

Susanne: “Sindsdien gaat het weer slecht. Ik zit weer met een kind dat meer thuis is dan op de dagbesteding. Vandaag is hij weer niet geweest.”

Freek is lang niet de enige. Ook Chayenna (16), de dochter van Cathleen ten Bokkel uit Tilburg, heeft autisme en kreeg hulp via Crossroads: “Chayenna kreeg twee jaar geleden problemen op school, De Rooi Pannen. Ze spijbelde veel en verzorgde zich slecht. Ze ging steeds meer in zichzelf leven, sloot zich op in haar kamer en kwam steeds verder in de put. Ze verwondde zichzelf en dacht aan zelfdoding.”

Toen Chayenna bij Ruud’s Rugzak in Goirle kwam, ging het beter: “Daar mocht ze meehelpen in de manege en kreeg ze een-op-eenbegeleiding. Ze bloeide helemaal op.” Via Ruud’s Rugzak zou Chayenna volgend jaar een opleiding gaan doen, tot vreugde van haar moeder: “Zij zouden haar begeleiden, thuis ophalen en afzetten.”

Cathleen zag haar dochter veranderen: “Ze begint weer te lachen, is vrolijk.” Maar het gaat allemaal niet door, tot verdriet van Cathleen: “Ruud’s Rugzak wordt niet meer door Crossroads betaald en Chayenna moet naar groepslessen. Dus een kind dat net opkrabbelt, haar draai heeft gevonden, willen ze laten vallen. Het draait alleen maar om geld.”

Ook Freek moet gaan meedraaien in de groep, maar dat lukt niet, volgens moeder Susanne: “Hij loopt helemaal vast, raakt in paniek, rent weg en trekt zich terug in zijn eigen wereldje. Zijn vaste begeleidster en de therapeut geven aan dat hij niet in de groep kan meedraaien. Maar mensen van Crossroads, die de kinderen niet kennen, zeggen vanachter hun bureau dat hij in de groep moet meedraaien. Dus ik heb nu weer een kind dat doodongelukkig is.”

De Tilburgse wethouder Marcelle Hendrickx zegt in antwoord op vragen van de gemeenteraad dat de individuele hulp niet stopt. Maandagavond praat de raad over de kwestie.

* Om privacyredenen zijn de namen van Susanne en Freek gefingeerd.

Praten over gedachten aan zelfdoding helpt. Je kunt 24 uur per dag bellen met Stichting 113 Zelfmoordpreventie via 0800 0113 of chatten via 113.nl.