Elke drie maanden gaat er op de genoemde afdelingen van het Catharina Ziekenhuis één miljoen keer een alarm af. “Het gevolg van de vele alarmen is dat verpleegkundigen ongevoelig kunnen worden voor deze signalen", schrijft het ziekenhuis op zijn website.

Zorgverleners kunnen 'alarmmoe' worden en dat kan schadelijke gevolgen hebben, bijvoorbeeld als een kritieke situatie hierdoor iets langer onopgemerkt blijft. "Alarmen zullen nooit volledig worden genegeerd, maar een beetje vertraging in reactie kan ook al gevaarlijk zijn", luidt het bericht.

Een initiatief van het Catharina Ziekenhuis moet ervoor gaan zorgen dat de negatieve gevolgen van de alarmmeldingen verminderen. Ashley De Bie, intensivist van het ziekenhuis, meldt dat al die alarmsignalen stress veroorzaken. "Een kwart tot een derde van het personeel neemt stress soms mee naar huis, die veroorzaakt kan zijn door alle alarmsignalen. Dat blijkt uit onderzoek dat wij in samenwerking met het ziekenhuis in Maastricht momenteel laten uitvoeren."

Ook zegt hij dat patiënten die ooit op de IC hebben gelegen, kunnen schrikken van alledaagse geluiden, zoals bij een spoorwegovergang. "Ze worden aan hun IC-ervaring herinnerd", aldus De Bie.

Onderzoek heeft uitgewezen dat 85 procent van de alarmen op de IC niet relevant is voor de zorg van een patiënt. Soms gaan er voor één situatie wel drie alarmen af. De Bie: "Vaak gaat er al een alarm af als een patiënt beweegt, al is dat zelden iets betekenisvols. Ook raakt soms een sensor los. Moet daar altijd een hard signaal voor afgaan?"

De tekst gaat verder onder de foto.

Er zijn volgens De Bie drie soorten alarmen. "Er zijn technische alarmen die irritant zijn voor zorgverleners, en die niet eens direct patiënt gerelateerd zijn. Ook zijn er alarmen die informatie geven die fijn is om te weten, maar niet direct actie vereisen. En dan zijn er nog de kritieke alarmen waarbij je mogelijk direct moet handelen. Sommige van deze piepjes veroorzaken dus vooral prikkels, terwijl ze niet altijd nodig zijn."

Het ziekenhuis is op dit moment bezig om al de alarmen onder de loep te nemen en de geluiden nauwkeurig vast te leggen. "Dat kan inzicht bieden in welke alarmen nodig zijn en welke niet", meldt De Bie. "Met deze data kunnen we heel gericht kijken welke alarmen we snel kunnen verminderen."

De ambitie is om het aantal niet-relevante alarmen met 50 procent te verminderen. "Dat zal zeker vijf tot tien jaar duren, ook omdat er andere partijen bij zijn betrokken. Het is ambitieus, maar ook realistisch", laat De Bie weten. Het verminderen van de alarmen zal niet ten koste gaan van de patiëntveiligheid: "Het zal uiteindelijk juist stress bij ze wegnemen."