Een taakstraf van 70 uur voor de mishandeling van een vrouw en een kind klinkt als belachelijk weinig. Maar, misschien niet als je dinsdag zijn verhaal had gehoord. De rechtbank was duidelijk onder de indruk van de inspanningen die Michael het afgelopen anderhalf jaar had gedaan om aan zichzelf en dus aan zijn situatie met partner en kinderen te werken.

Wel legde de rechtbank hem nog een voorwaardelijke celstraf op van een maand, die hij moet uitzitten als hij weer in de fout gaat. Ook moet hij meewerken aan een serie maatregelen: melden bij de reclassering, hulpverlening en controle op gebruik van alcohol en drugs. Maar, de rechtbank heeft er vertrouwen in dat hij het niet meer zo bont gaat maken.

Want bont maakte hij het in het verleden. Michael kende een onstuimige jeugd en verloor zich tot ruim een jaar geleden in drank en drugs. Bij een ex in Tilburg heeft hij twee kinderen, maar die ziet hij al acht jaar niet meer door ruzie. Zijn vriendin in Terheijden heeft zelf twee kinderen en samen hebben ze nog een heel jong kind. De kinderen van zijn vriendin wonen inmiddels tijdelijk bij een pleeggezin.

Wurgen
Op 11 maart 2023 liep het volledig uit de hand in het huis in Terheijden. Een van de kinderen van zijn vriendin had weer eens in bed geplast en Michael was er klaar mee. Waarschijnlijk was hij wel met meer klaar, maar dat was de aanleiding.

Hij had die avond flink gedronken en toen hij tegen middernacht wilde gaan slapen ergerde hij zich aan de telefoon van zijn vriendin. Toen hij in de wc weer natgeplaste kleren van haar zoon vond, zocht hij ruzie met haar in de slaapkamer. Hij gooide een glas water over haar heen en de twee raakten in gevecht.

‘Laat het maar gebeuren’, dacht de vriendin toen Michael haar met twee handen aan het wurgen was. Bij een vorige mishandeling was de zaak geseponeerd vanwege gebrek aan bewijs en met flinke striemen in haar hals zou ze dit keer de mishandeling wel aan kunnen tonen, dacht ze.

Michael ging daarna naar de slaapkamer van de jongen. Hij trok hem aan zijn benen uit bed en sleurde hem op zijn rug door de gang naar de badkamer. Daar zette hij hem onder de koude douche en sloeg hem met de douchekop. Zijn vriendin sprong ertussen en de jongen moest nat en koud weer terug in zijn bed. Ondertussen ruzieden zijn moeder en bonusvader verder.

Nuchter
Dat justitie en hulpinstanties als Veilig Thuis aan de bel trokken na deze zware mishandelingen in het huis in Terheijden is niet zo gek. Michael zat vier dagen vast en nam een resoluut besluit: dit nooit meer. Nu is hij al ruim een jaar nuchter, heeft hij er vijf maanden kliniek op zitten en is hij weer aan het werk.

In de rechtbank zat een compleet veranderde Michael, constateerden de rechters. En ook de situatie thuis is sterk verbeterd. Michael en zijn vriendin zijn weer bij elkaar. Tot deze dinsdag mocht Michael officieel niet in Terheijden komen vanwege een locatieverbod, maar dat is door de uitspraak van de rechtbank per direct opgeheven.

Beiden hebben werk en zijn ermee bezig, behalve hun gezamenlijke kind, hun andere kinderen weer in hun leven te halen. Michael heeft zijn kinderen al acht jaar niet gezien en de kinderen van zijn vriendin wonen nog in een pleeggezin. Michael logeerde vanwege het locatieverbod bij zijn schoonvader in Breda.

Zelfinzicht
“We zien het niet vaak dat mensen verantwoordelijkheid nemen”, loofde de voorzitter Michael. “Dat hebben we erg meegenomen in ons vonnis. U hebt niet uw straatje schoongeveegd, maar eerlijk verteld wat u hebt gedaan en verantwoordelijkheid genomen.”

De rechters waren blij met zijn zelfinzicht. De voorwaardelijke celstraf van een maand is er als stok achter de deur. Want, Michael is er nog niet. De reclassering ziet nog wel wat mogelijke stressfactoren als de twee geliefden weer echt gaan samenwonen en de kinderen er op termijn ook weer bij komen. Daarom blijft begeleiding belangrijk, oordeelde de rechtbank.

De partijen keken elkaar na de ongebruikelijk snelle uitspraak aan. Noch justitie, noch Michael gaat in hoger beroep, zo bleek. Het is nu aan Michael S. om te laten zien wat zijn woorden waard zijn.