Fier boven het bed van Esther hangt de medaille van de marathon. "Meteen dezelfde avond heb ik hem opgehangen. Daar blijft hij ook hangen. Behalve maandag, toen heb ik de medaille mee naar school genomen."

"Ik móest de medaille aan mijn leerlingen laten zien", vertelt Esther. Ze is coach op een middelbare school in Goirle. "Bij de start van de dag vertellen we altijd tegen elkaar hoe we erbij zitten. Ik zat niet zo comfortabel, maar ik had wel een brede glimlach."

Alle verhalen heeft Esther met haar leerlingen gedeeld. "Ze weten precies hoe mijn reis naar de marathon is gegaan. Ze waren allemaal superbetrokken en ik werd dan ook warm onthaald."

Niet alleen van haar leerlingen kreeg ze veel positieve reacties. Haar social media, mail en brievenbus ontploften ook bijna. "Het interview net na mijn finish hebben heel veel mensen gezien. Heel veel bekenden en onbekenden stuurden me berichtjes of zijn me gaan volgen."

Het interview met Esther zondag na de finish:

"Het is gewoon vet als mensen hun waardering uitspreken", vertelt Esther. "Ik had geen TikTok, maar het ging daar blijkbaar helemaal los. Mijn leerlingen zeiden dat het interview daar 300.000 keer bekeken was. Toen heb ik het toch maar even aangemaakt."

Reacties als 'kracht' en 'powervrouw' zijn Esther bijgebleven. "Er waren ook mensen die vol ongeloof reageerden. Ze vonden het bizar dat een arts kon zeggen dat ze nooit meer de halve marathon zou kunnen lopen."

"Maar daar ben ik het niet mee eens", geeft ze aan. "Die arts heeft wel mijn leven gered. Ik heb vooral de klachten overwonnen. Door de chemo heb ik last van mijn handen en voeten gekregen. Ik heb daar tijdens mijn behandelingen niets over gezegd, omdat ik de ziekte koste wat het kost wilde overleven."

En alsof het allemaal nog niet bijzonder genoeg is, kwam Esther net na haar finish haar oncoloog tegen. "Hij heeft mij destijds gezegd dat het niet meer zou kunnen. Hij was dus megatrots op mij. We hebben elkaar een 'high five' gegeven."

Als kers op de taart van de euforische dag zag Esther na de finish haar gezin weer. "We hebben een heerlijk ijsje gepakt met zijn allen. Dat deden we tijdens mijn behandeling steeds als we iets mochten vieren."

De halve marathon is dan ook een afsluiter van een moeilijke tijd voor Esther en haar gezin. "Het is niet normaal. Het was een emotionele rollercoaster. Ik heb op 40-jarige leeftijd de 40e marathon in 040 gelopen. Het moest zo zijn."

LEES HIER MEER OVER DE FINISH VAN ESTHER:

Na chemo zou Esther nooit meer kunnen rennen: 'Maar heb het gewoon gedaan'