Na het overlijden van zijn vader Chris in 2015 dacht Frans lang dat hij nooit meer in Ahoy op zou treden. Hij was zijn steun en toeverlaat zeker bij dat soort grote concerten. Niet alleen was hij er alle 51 keer bij in Ahoy, maar ook in de voorbereiding: "Hij reed op zijn fietsje achter me aan, als ik moest hardlopen om af te vallen.” Zonder zijn vader zag hij het niet zitten: “Ik dacht het komt er nooit meer van.”

Toch gaat het nu weer gebeuren. "Het leven gaat door", zegt Frans. "Na het verdriet zijn er ook weer nieuwe dingen om van te genieten." En dus wordt er deze week hard gewerkt in Rotterdam Ahoy. Driehonderd mensen zijn bezig met de voorbereidingen, van podiumbouw tot showballet, zestienkoppig orkest en een forse lijst gastartiesten, onder wie ook Lee Towers. En de fans zijn Frans niet vergeten: er zijn zo’n dertigduizend kaarten verkocht.

“Ik ben toch gaan beseffen: het leven gaat door.” Daarom zit er voor hem veel symboliek in het duet dat hij tijdens de Ahoyconcerten samen met zijn oudste zoon - ook een Chris - gaat zingen. “En hij gaat ook een liedje alleen zingen. En dan ga ik voor de allereerste keer meemaken wat mijn vader ook meemaakte, die stond ook altijd zo vanaf de zijkant naar mij te kijken.”

Terwijl er druk gebouwd wordt aan het enorme podium hoeft Frans eigenlijk nog niet zoveel te doen. Donderdag mag hij het podium op om zijn show te repeteren. Tot die tijd hoeft hij eigenlijk alleen maar te zorgen dat hij in topconditie is. Dus traint hij twee uur per dag. "Zo’n podium is vijftig meter breed en dan met al die plateaus, tweeëneenhalf uur lang, dan moet je echt fit zijn”, vertelt hij. En ja, hij is ook weer afgevallen. Maar niet genoeg naar zijn zin. “Een gezond gewicht zou 90 kilo zijn, maar daar zit ik nog een kilo of zes boven. Maar als dit achter de rug is ben ik die ook wel kwijt", zegt hij schaterlachend.

Hij laat zijn kleedkamer zien. Hier zit Frans de minuten af te tellen tot acht uur vrijdagavond. Maar dat doet hij niet alleen. “O nee, dat is niks voor mij, ik wil gezelligheid. Ik neem mijn moeder en mijn hele gezin mee, plus vrienden en kennissen en dat zit allemaal hier. Het moet voelen alsof ik thuis ben.”

Maar in al die gezelligheid is hij wel degelijk gespannen zo vlak voor een groot optreden. Als we langs het toilet lopen herinnert hij zich opeens dat hij daar van de zenuwen stiekem een sigaretje zat te roken, en dat zijn vader op de deur klopte. “Die had dat feilloos in de gaten.”

Hij geeft het eerlijk toe, als hij nu zo door Ahoy loopt en ziet hoe hard er gewerkt wordt aan de voorbereidingen van zijn show, kan hij het bijna niet geloven dat het allemaal om hem draait hier. “Voor een levensliedzanger”, zegt hij verbijsterd. “Mijn leven is een droomvlucht. Vroeger kwamen we nergens, ja we gingen eens een keer naar de Efteling of naar de Chinees. Ik weet nog dat ik met mijn vader Duitsland in reed. Daar was hij nog nooit geweest, hij wist niet wat hij zag: al die bergen.”

Maar uiteindelijk draait het bij Frans om het zingen: "Ik doe nog steeds wat ik vroeger in de woonwagen voor mijn vader en moeder deed: zingen.” En als hij vrijdag dan eenmaal op dat enorme podium staat dan is hij zijn element: “Dan ben ik in een andere wereld, dat is niet uit te leggen. Dan zie ik al die blije gezichten en hoor ik al die mensen meezingen. Ik ben verliefd op dit werk, als je het al werk mag noemen.”

‘KRAAK. Vraagt Door’ wordt elke woensdag uitgezonden om 17.00 uur en daarna herhaald. Het programma is ook terug te kijken via Brabant +.