"Het zijn echt de gezichten van de stad", zegt trouwe klant Marjet als ze de twee jubilarissen in de Hema-limousine ziet aankomen. "Ik zie Marian al m'n hele leven hier bij de Hema, eerst bij de oude vestiging op de Heuvel en daarna in het filiaal hier."

Met hun hand voor hun mond van verbazing zien Marian Monsieurs en Marie-Jose Hoogveldt dat de hele straat volstaat met mensen, die goeie herinneringen hebben aan de vijftig jaar dat de twee voor de Hema gewerkt hebben.

"Ik wilde eigenlijk helemaal niet bij de Hema gaan werken", vertelt Marian (65). "Ik wilde niet meer naar school, maar werd nergens aangenomen omdat ik te jong was. Toen ik hier solliciteerde kon ik op mijn 15e meteen beginnen."

Bij Marie-Jose (65) was het haar moeder die het duwtje naar de Hema gaf. "We liepen door de stad toen m'n moeder zei; er werken twee nichtjes bij de Hema, misschien kun je daar ook aan de slag. Ik wilde het wel voor een jaartje proberen en nu vijftig jaar later ben ik er nog. Ik kwam hier in een warm bad", zegt ze lachend.

"Het komt wel vaker voor dat mensen vijftig jaar bij de Hema werken. Maar het is heel bijzonder dat er twee collega's vijftig jaar geleden in dezelfde maand begonnen zijn en dat ze nu dus samen 100 jaar bij ons in dienst zijn", vertelt regiomanager Silvester Vleeshouwer. "In 2026 bestaat de Hema 100 jaar en deze dames zijn bij elkaar nu al 100 jaar voor ons aan het werk. Het is vandaag naast het feest voor Marian en Marie-Jose en een soort reünie van collega's en oud-collega's."

"Ik ben begonnen bij de lingerie-afdeling", zegt Marian. "Alles was gevouwen en dan stond ik de hele dag bij de toonbank waarop de onderbroeken lagen. En als er dan onderbroeken overhoopgehaald waren, vouwde ik die weer op en dan ging ik weer achter de toonbank staan. Toen stond je nog met vijftig andere collega's in de winkel."

Marie-Jose stond bij de nootjes, vleeswaren en het gebak. "Ik wilde graag in de bediening en mensen helpen. Het is niet te vergelijken met de Hema van nu, vroeger vond ik het leuker. Dit is m'n laatste maand en ik ga het echt missen", zegt Marie-Jose terwijl Marian nog zeker twee jaar blijft werken.

Op de onvermijdelijke vraag: tompouce of rookworst? roept Marie-Jose heel hard: ROOKWORST. "Voor mij geen tompouce, ik ben niet zo'n zoetekauw." Marian lust ze allebei heel graag. "Ik heb gisteren nog een halve rookworst op en dan is de tompouce het toetje", zegt Marian lachend.