De wederopstanding van de Veulpoepers is een mooie aanleiding voor een nostalgische wandeling door Hilvarenbeek. “Hier woonden we met veertien mensen”, vertelt Zjef. Hij wijst een niet zo heel groot huis aan. “Met zeven jongens sliepen we op zolder”. Het gezin Naaijkens telde twaalf kinderen waarvan Zjef de vijfde was. Vader Jan Naaijkens was een in zijn tijd een bekende Brabantse schrijver en in de buurt zeiden ze tegen hun kinderen: ‘ga maar naar Naaijkens, want daar kan alles’.

Zjef, toen nog met een S, maar hij vond een Z makkelijker schrijven, heeft er goeie herinneringen aan. “Bij ons kon inderdaad veel. Maar mijn ouders moesten ook wel, want anders kregen ze ons tegen zich en dat konden ze niet winnen.” Hij was voor de duvel niet bang, hoorde hij onlangs zijn zus tegen iemand vertellen. “Onze Zjef durfde alles.”

Lieve Hemel
Dat bleek later ook op podium. Maar eerst moest er nog die vriendenclub ontstaan die vanuit huize Naaijkens een jongerensoos oprichtten in een oud fabriekje aan de Holstraat. Daar staan nu nieuwbouwwoningen, maar begin jaren zeventig vonden de jongeren daar een plek waar ze het zelf voor het zeggen hadden. Toen ze de buurt verkenden vroeg een buurvrouw wat ze kwamen doen. “Hier komt een jongerencentrum”, was het antwoord. De buurvrouw reageerde geschrokken met “Lieve Hemel”. En zo kwam het dat hun soos 'Lieve Hemel' ging heten.

De langharige jongeren stonden niet best bekend in het dorp waar de kerk nog veel voor het zeggen had. Maar op de jongeren hadden ze steeds minder vat. Zjef: “Een kapelaan maakte reclame voor ons op de mavo: ga daar niet heen! Dus kwamen ze massaal naar ons toe.” In die met hasjdampen gevulde jeugdsoos werden de Veulpoepers geboren.

Bier en applaus
Of was het toch op het gras van de Vrijthof, het centrale plein van Hilvarenbeek? Zjef herinnert zich wel dat ze daar op het gras zaten. “Iemand had een gitaar en van het één kwam het ander. Soms deden er twintig mensen mee en we kregen bier en applaus.”

RK de Veulpoepers BV, zo heetten ze voluit. Zjef was de geboren frontman: links en opstandig, maar met veel humor. Maar er waren veel meer initiatieven vanuit diezelfde groep jongeren: ‘De Fanfare van de eeuwig durende bijstand’, het café D’n Egelantier en muziekzaal Noorderligt, de voorganger van 013. “Honderden mensen waren daarbij betrokken en dat moest allemaal heel erg democratisch”, vertelt Zjef, “En toen spatte het uiteen, ruzie.”

Afscheidsconcert
In 1982 was er een afscheidsconcert van de Veulpoepers in het Leypark in Tilburg, waar tienduizenden mensen op af kwamen. In 1996 was er nog een poging de band nieuw leven in te blazen ,maar ook dat mislukte door - opnieuw- ruzie. Maar nu zijn ze terug, met een aantal muzikanten van het eerste uur, onder wie Zjef zelf.

HIj is inmiddels 72 jaar oud en geniet als hij het publiek ziet genieten. “Onze muziek brengt ze terug naar de tijd dat ze verliefd waren. Ze voelen zich weer jong, en ik ook.” Hij zou graag nog 's optreden op de Vrijthof in Hilvarenbeek. "Daar komt het zeker nog 's van", zegt hij. Maar voorlopig verheugt hij zich op de komende optredens en zeker die in 013, op 17 mei volgend jaar.

Voor de speellijst van de Veulpoepers kijk op www.veulpoepers.nl.

‘KRAAK. vraagt door’ wordt elke woensdag uitgezonden om 17 uur en daarna herhaald. Het programma is ook terug te kijken via Brabant+