Terwijl de kickbokszaal in het centrum van Rosmalen vol stroomt, doet een aantal meiden alvast een sprintwedstrijdje . Ze rennen enthousiast op en neer en hebben de grootste lol. Ook Saar doet mee. Ze ziet er zelfverzekerd uit en heeft volop aanspraak. Maar dat was een paar jaar geleden wel anders.

“Ik hockeyde en zat bij de scouting en daar werd ik buitengesloten”, vertelt Saar. “Ze snapten daar niet dat ik anders denk. Ik kan bijvoorbeeld heel blij worden van een vlinder, maar ook boos worden om de kleinste dingen. Dat begrepen ze niet. Ze sloten me daarom buiten of lachten me uit.”

Juist om die reden meldde Anne van Vleuten (13) zich nooit eerder aan bij een sportclub. “Ik wilde wel gaan sporten, maar dat durfde ik nooit goed. Want ik weet gewoon dat niemand me snapt.” Ze legt uit dat ze door haar autisme gevoeliger is voor prikkels en soms zelfs verlamd raakt als ze veel stress ervaart. “Maar dat is hier anders. Hier komen allemaal kinderen met autisme en kan ik gewoon mezelf zijn. Ze begrijpen me beter.”

Dat is precies waarom Iris Havekes de Auti Power Girls Club is gestart, voor tienermeiden tot 18 jaar. “Veel meiden met autisme kunnen jarenlang sociaal wenselijk gedrag vertonen, maar in de pubertijd krijgen ze daar last van”, legt Iris uit. “Ze hebben structuur nodig en als die er niet is, kunnen ze ineens ontploffen.” Daarom is er ook een autisme-expert aanwezig in de zaal. “Op het moment dat het een van de meiden even teveel wordt, kan zij diegene even apart nemen.”

Na het sprintwedstrijdje is het tijd voor de meiden om hun bokshandschoenen aan te trekken. Maar eerst gaan de trainers met ze in een kring zitten en bespreken ze wat ze in de vakantie hebben gedaan. Dat is volgens Iris een belangrijk aspect van de club, vriendschappen opbouwen. Er wordt namelijk niet alleen gesport, ieder weekend wordt er ook een activiteit buiten de sportzaal georganiseerd.

Anne en Saar hebben zo al veel vrienden gemaakt. “Ik begon als een klein meisje die niks durfde te zeggen, maar nu vragen ze weleens of ik even mijn mond kan houden", lacht Saar. "Daar ben ik heel trots op. Dat ik eindelijk kan zijn wie ik wil zijn." En dat ziet ook haar moeder. “Het blijft een meisje met autisme, maar ze is nu ook een meisje dat ineens wel wat te doen heeft in haar vrije tijd. En dat is wat ik al die meiden en hun ouders gun.”

Begin dit jaar is de Auti Power Girls club begonnen, nadat het initiatief als winnaar uit de bus kwam bij een wedstrijd van het BrabantSport Fonds. Inmiddels zijn er al twintig tieners lid en er zijn er plannen om uit te breiden. “We willen meer activiteiten aanbieden buiten boksen. Op verschillende plekken in Brabant", zegt Iris vastberaden. "Ik hoop dat ze zo allemaal opbloeien en uiteindelijk kunnen omarmen dat ze autisme hebben.”