Driouech kijkt zijn ogen uit bij PSV: ‘Dat was voor mij heel bijzonder’
Op 2 juni 2024 degradeerde Couhaib Driouech met Excelsior na een zinderende finale in de play-offs tegen NAC. Ruim een maand later stond de in Nederland geboren Marokkaan op het trainingsveld van PSV.
“Dat was wel even een ander niveau”, blikt Driouech terug op zijn eerste trainingsweek. “We speelden een positiespel en één team had gewoon twee minuten lang de bal. Bij Excelsior was dat 15 seconden. Dat was voor mij heel bijzonder.”
"Ik heb een lijstje op mijn telefoon waarop ik al mijn statistieken bijhoud."
Toch is de vleugelaanvaller ervan overtuigd dat de stap van degradatievoetbal naar spelen om het landskampioenschap niet te groot is. “Nadat mijn transfer in januari niet doorging, keek ik alle wedstrijden van PSV. Ik wilde zo graag bij deze club en met deze spelers spelen. Ik weet zeker dat ik dit niveau aankan.”
Tot nu toe zijn de statistieken van Driouech prima. Ondanks dat hij pas 181 minuten in actie kwam, was de 22-jarige aanvaller betrokken bij vier goals. “En dan zitten daar twee assists niet bij, omdat die goals werden geteld als eigen doelpunten. Maar op mijn telefoon heb ik een lijstje waar ik al mijn statistieken bijhoud. Daar heb ik ze wel genoteerd.”
De geboren Haarlemmer laat op zijn telefoon alle lijstjes zien van de afgelopen seizoenen. Zelfs uit zijn jeugdjaren bij sc Heerenveen. “Hier staat precies hoeveel keer ik balverlies leed en wanneer ik juist de bal veroverde.”
In Heerenveen werd Driouech in korte tijd volwassen. Vanaf zijn veertiende woonde hij daar zonder familie. Alles stond in het teken om te slagen in het profvoetbal. Uiteindelijk bereikten maar twee jongens uit zijn team het profvoetbal. Driouech is er daar eentje van, al scheelde dat ook niet veel.
"Een paar maanden geleden speelde ik nog degradatievoetbal, nu speel ik tegen Paris Saint Germain."
“Ik ging op mijn veertiende alleen naar Heerenveen, maar na een halfjaar was ik er klaar mee. Het was niet makkelijk in mijn eentje in Friesland. ‘Laat maar zitten, ik stop met voetballen’, zei ik dan tegen mijn ouders. Maar mede dankzij mijn ouders bleef ik mentaal toch sterk. Die mentaliteit die ik meegekregen heb, heeft mij nu ook bij PSV gebracht.”
Nu is het vooral zaak voor Driouech om geduldig te blijven. Met Noa Lang en Malik Tillman heeft hij twee geduchte concurrenten voor hem. “Maar ik heb ook vijf jaar de tijd om hier te slagen”, doelt de linksbuiten op het contract van vijf jaar dat hij deze zomer tekende.
“Ik ben heel blij dat ik hier nu ben en dat ik met het PSV-logo op de borst mag spelen. Ik ben heel erg geduldig, omdat ik weet welk plan ze hier met mij hebben. Een paar maanden geleden speelde ik nog degradatievoetbal, nu speel ik tegen Paris Saint Germain in de Champions League. Ik weet dat het snel kan gaan in het voetbal. Maar dit is wel heel snel. Mijn tijd komt nog wel!”