Voor Renée was het woensdag een bijzondere dag, want ze bracht een bezoek aan haar oude basisschool Christoffel in Tilburg. Dit in het kader van het programma ‘Dromen beginnen hier’ van hockeybond KNHB. De hele school, inclusief haar vroegere 'meester John' en moeder 'juffrouw Loes', wachtte haar op voor een erehaag. "Ik had zo’n ontvangst niet verwacht. Ook voor de kinderen was de Olympische Spelen iets magisch."

Van 'hoe oud ben je?' tot 'hoe ben je zo goed geworden?': de leerlingen van groep 3 wilden van alles weten. "Ook wilden ze allemaal mijn gouden medaille zien. Dat maakte indruk. Bij een eerder schoolbezoek dachten leerlingen dat de medaille van chocolade was."

Dit soort bezoeken aan scholen is niet nieuw voor Renée. "Ik doe vrijwilligerswerk in mijn woonplaats Utrecht. Het bezoeken van basisscholen is leuk om te doen, kinderen vinden het interessant en het is goed om de sport te promoten. In het begin hebben oudere kinderen vaak het vooroordeel dat hockey alleen voor kakkers is, maar aan het einde vinden ze het een leuke sport."

Tijdens het bezoek aan haar basisschool stond er ook een potje hockey op het programma. De getogen Tilburgse genoot van de inzet van de kinderen dat ze haar belevenissen mocht delen. "Ik vertel hoe mijn weg richting de top is geweest. Dat verliep niet altijd fantastisch, want ik had te maken met tegenslagen en blessures. Ik had de droom om heel goed te worden, dat schreef ik al op jonge leeftijd in boekjes. Als je hard je best doet in combinatie met talent, dan kunnen dromen werkelijkheid worden."

Uiteraard ging het over de Olympische Spelen. "Een gek voorbeeld is dat ik in het olympisch dorp rondliep, maar dat niemand me aankeek. Hoe anders was het na onze gouden medaille. Mensen wilden ineens met ons op de foto. Ik voelde me nog dezelfde Renée als voor de Spelen, maar de buitenwacht kijkt tegen die gouden medaille aan alsof het heilig is. Voor mij voelde het als de laatste stap van de vele stappen die ik van jongs af aan heb gezet."

LEES OOK: Nederlandse hockeyploeg pakt goud in Parijs

Jarenlang stond alles in het teken van presteren in Parijs. Toen het ultieme doel was bereikt, viel de druk weg. "Hoe ik in september bij mijn club SCHC aan het seizoen begon, was anders dan de afgelopen jaren. Maar als je weer aan het hockeyen bent, overheerst het gevoel dat de sport zo leuk is. Het is wel minder strikt en de agenda is minder vol dan voor Parijs, maar het is niet dat mijn levensstijl is veranderd."

Haar leven draait niet alleen om hockey, maar de afgestudeerde voedingsdeskundige werkt daarnaast parttime. "We richten ons op kinderen die door ziekte een ondervoeding hebben. Met onze voeding zorgen we ervoor dat ze de juiste voedingsstoffen binnen krijgen. Een boeiend werkgebied en leuk om iets te doen naast de sport."