Via social media en interviews daagden de vechters elkaar al meerdere malen uit. Tayfun: "De show hoort er een beetje bij. Ik vind dat dat ook wel een verplichting is voor vechters. Uiteindelijk gaat het erom dat mensen een kaartje kopen en worden geëntertaind. Maar wat ik ook zeg, het is allemaal gemeend.”

Door de strijd buiten de ring is de wedstrijd flink gaan leven onder vechtsportliefhebbers. "Eigenlijk zouden we op 12 oktober tegen elkaar knokken. Er bleek zoveel belangstelling van fans te zijn, dat onze wedstrijd op hetzelfde event als Rico Verhoeven is geplaatst. We staan straks in de ring voor ruim 20.000 mensen. Die aantallen ben ik vanuit Azië gewend, maar ik wil het meemaken in Nederland. Al die publieke belangstelling en media-aandacht, dat geeft zoveel energie. Ik voel dat het enorm leeft.”

De aandacht is de reden dat Tayfun ooit koos voor kickboksen. "Thuis in Tilburg-Noord voedde mijn moeder zeven kinderen op, we hadden het niet breed. Omdat ik graag gezien wilde worden, ben ik gaan kickboksen. Al snel bleek ik heel goed te zijn en blonk ik uit. Die aandacht vond ik fijn. En het winnen natuurlijk, dat is het allerlekkerste gevoel.”

De Tilburger werd een gevestigde naam in de kickbokswereld en pakte twee wereldtitels. Met 87 overwinningen in 100 wedstrijden is Tayfun, die vecht onder de Turkse vlag, een graag geziene vechter op evenementen. Door zijn goede prestaties kwam hij in beeld bij de internationale kickboksorganisatie Glory. In juli dit jaar won hij bij zijn Glory-debuut en op 7 december staat hij in de ring tegenover landgenoot Younes Smaili.

Deze maanden bereidt de Tilburger zich zo goed mogelijk voor. “Een best extreme voorbereiding als ik eerlijk ben. Ik sport twee keer per dag en daarnaast zonder ik me zoveel mogelijk af van de buitenwereld. Alles om klaar te zijn om het gevecht te winnen. Ik ben nu ontspannen, maar die laatste momenten zal ik de spanning voelen. Van dat gevoel hou ik en heb ik nodig.”

“Op het moment dat de handschoenen worden vastgemaakt, is het tijd om te knallen. Je gaat een warzone in om iemand pijn te doen. Na de wedstrijd ben ik weer de rustige Tayfun. Vroeger was ik weleens opgefokt, maar ik ben meer ervaren en geef het een plek.”

De volledige focus gaat richting het gevecht met Smaili, maar Tayfun kijkt ook verder. “Ik wil nog een keer mogen knokken voor een titel, maar dan moet ik de 7e wel winnen. Dan liggen er mogelijk kansen en gaan mensen er ook om vragen. Daarna hoop ik nog een jaartje of twee/drie op topniveau mee te draaien, daarna ben ik er klaar mee. Tijd voor andere dingen, zoals misschien het openen van een eigen sportschool. Ik wil lekker in de sport actief blijven.”