In november en december is haar woning overladen met bananendozen vol cadeautjes, voor kinderen tussen de nul en tien jaar. Nu is José nog druk bezig met de laatste voorbereidingen voordat Sinterklaas weer in het land is. Vanaf dat moment zijn ouders met kinderen welkom aan haar deur om cadeautjes op te halen.

Het idee om speelgoed in te zamelen en weg te geven, is ontstaan uit een diep gevoel van medeleven. “Ik heb zoveel armoede gezien”, vertelt José. “Ik heb eens een gezin aan de deur gehad voor een Sinterklaascadeau, waarvan het kind nog niet eens schoenen had. Dat greep mij zo.” Ze plaatste een oproep op Facebook: of mensen speelgoed, kleding of schoenen over hadden voor gezinnen die het moeilijk hebben. “Binnen de kortste keren stonden mensen met spullen voor de deur. Alles wat compleet is, maak ik schoon, pak ik in en sorteer ik op leeftijd en geslacht”, legt ze uit bij Omroep Tilburg.

Haar werk is door de jaren heen steeds groter geworden. “Ik krijg veel binnen, maar het is ook allemaal nodig. Er gaan jaarlijks meer dan duizend cadeautjes de deur uit en ik raak ook alles kwijt. Gezinnen komen hier met hun kinderen en ik zorg dat ze met een volle big shopper naar huis gaan.” Als de ‘goedheiligvrouw van Tilburg’ heeft José een groot hart voor de jeugd. “Ik heb zelf geen kinderen maar om die blijdschap op die gezichtjes te zien, dat is onbetaalbaar.”

Om misbruik te voorkomen heeft José één duidelijke regel: ouders die een cadeautje willen ophalen, moeten hun kinderen meenemen. “Zo weet ik zeker dat het goed terechtkomt. Er is wel eens voorgekomen dat er mensen zijn die het opgehaalde speelgoed ergens anders doorverkopen. Dat vind ik echt kwalijk.”

José’s werk stopt nooit. “Ik verzamel het hele jaar door. Vanaf januari begin ik alweer met het zoeken en verzamelen van speelgoed.” Zodra de feestdagen dichterbij komen, wordt het druk. Dan bellen gezinnen bij haar aan, op het drukst om de vijf minuten. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds 20.00 uur zijn de mensen welkom, soms staat er zelfs een rij aan de voordeur.

De Tilburgse doet alles op eigen kracht. Uren aan tijd is ze kwijt aan haar project, maar ze stopt er enorm veel liefde in. De buurt, maar ook veel mensen buiten Tilburg weten haar inmiddels te vinden. Toch is het niet altijd gemakkelijk. “Ik ben pas drie weken ziek geweest. Het was kantje boord dat ik niet, net zoals vorig jaar, weer naar het ziekenhuis moest. Maar ik dacht: dat kan ik nu niet gebruiken, want de cadeautjes moeten uitgedeeld worden. Ik wil die kinderen niet teleurstellen.”

Haar grootste wens is het vinden van iemand die haar wil helpen met de sponsoring van snoepgoed. “Ik zou graag de kinderen ook een zakje snoep willen meegeven, dat maakt het extra speciaal. Maar het lukt mij niet om dat ook zelf te regelen.”