Anton Philips (92) bedankt nog elke dag zijn ouders Frits en Sylvia
In Huize de Laak woonde zijn opa Anton Philips. Hij kwam er als kind in de jaren dertig en in de oorlog woonde het hele gezin Philips er. Hij herinnert zich het luchtalarm nog goed. “Ik sliep daar”, wijst hij naar een raam van de imposante villa die nu in bezit is van het bedrijf Philips. “Ik nam mijn broertje Frits mee naar de kelder, waar we soms hele nachten doorbrachten”.
Was hij niet bang? “Nee, mijn moeder had zo’n sterk geloof dat ons niets zou overkomen, tenzij het werd toegestaan van boven. Zij was niet bang, en wij daardoor ook niet.” Hij is zijn ouders nog dagelijks dankbaar. “Ik doe dagelijks rek- en strekoefeningen en in die ruimte staan ook foto’s van mijn ouders. En ik bedank ze dagelijks voor wat ze betekend hebben.”
"Ik was meer geïnteresseerd in mensen dan in techniek."
En nu loopt dat kind van vader Frits en moeder Sylvia hier in de tuin van opa Anton en oma Anne. 92 jaar oud inmiddels, maar fit en helder van geest. Hij vertelt hoe hij als oudste zoon vanzelfsprekend bij Philips kwam te werken. Maar daar kon hij uiteindelijk zijn draai niet vinden. Hij werd loopbaanbegeleider. “Ik was meer geïnteresseerd in mensen dan in techniek”.
Nadat hij stopte als loopbaanbegeleider begon Anton Philips een nieuwe carrière, als relatiecoach. “Ik wil laten zien dat je ook op hogere leeftijd iets zinvols kan doen. Je moet natuurlijk gezond zijn en goed voor jezelf zorgen, maar een doel in het leven helpt ook enorm.”
Dan gaan we de lagere school aan de Reigerlaan in Eindhoven binnen. Het is nog steeds een school. “De trap is nog precies hetzelfde,” zegt hij. Toen hij voor de oorlog nog op landgoed de Wielewaal woonde, werden ze met de chauffeur naar school gebracht. Een van de eerste niet-katholieke scholen in Eindhoven, die grotendeels betaald was door Philips. Vanuit Huize de Laak was het maar een paar minuten lopen.
"Alleen dit lokaal werd verwarmd, want er waren geen kolen."
We gaan zitten in een klaslokaal waar Anton tijdens een periode in de oorlog maar twee uur per dag les kreeg. “Alleen dit lokaal werd verwarmd, want er waren bijna geen kolen. Dus de hele school moest hier gebruik van maken.”
Een reünie van deze school begin jaren negentig zou zijn leven veranderen. Hij was inmiddels gescheiden en ontmoette een jeugdliefde. De vonk sloeg opnieuw over en al na een jaar trouwden ze. Ze volgden samen een korte relatietherapie waar ze veel aan hadden. Dat bracht Anton jaren later op de gedachte om zelf relatietherapeut te worden.
Het gaat in een relatie vooral om luisteren, vertelt hij. “Vaak zitten mensen alleen maar te denken aan wat ze terug kunnen zeggen, waardoor ze niet luisteren.” In een relatie moeten beide partners zorgdragen voor een ‘veilige ruimte’ tussen hen in. “Alsof het een kind is, zo moeten ze daarvoor zorgen,” zegt Philips.
Anton Philips heeft de Stichting Gelukkige Relaties opgericht. Meer informatie op www.gelukkigerelaties.nl.
‘KRAAK. Vraagt Door’ wordt elke woensdag uitgezonden om 17.00 uur en daarna herhaald. Het programma is ook terug te kijken via Brabant+.