Mustefa groeide op in de Ethiopische regio Oromia. Als kind liet hij al zien snelle benen te hebben. Het hardlopen bleef hij altijd doen en combineerde hij later met zijn werk als monteur in het leger. Vanwege zijn talent voor de sport verhuisde hij naar een militaire basis in hoofdstad Addis Abeba waar hij veel kon trainen.

In 2021 werd het erg onrustig in Ethiopië en brak er een burgeroorlog uit. Er vielen vele tienduizenden doden in het Afrikaanse land. “Eerst leefden we in Ethiopië gewoon normaal samen, maar toen was er de oorlog met mensen uit de regio's Tigray en Oromo. Ik moest voor het leger tegen die groep gaan vechten, terwijl vrienden uit dat gebied voor mij als broers en zussen voelden. Ik sta helemaal niet achter de oorlog en besloot in 2022 te vluchten naar Duitsland.”

In december 2022 werd hij door Duitsland naar Nederland gestuurd, het land wat hij kende van zijn eerste marathon in Amsterdam in 2021. Mustefa kwam terecht in Ter Apel en vanuit daar vertrok hij voor korte tijd naar een plek in Boxtel. Al snel kwam er in een azc in het buitengebied van Den Bosch een container vrij waar Mustefa nog steeds met twee landgenoten woont. “Er is vrijheid in Nederland, dat is het belangrijkste. De mensen zijn erg aardig.”

Over een maand is het twee jaar geleden dat Mustefa in Nederland arriveerde. Hij heeft zijn draai gevonden en doet het interview volledig in het Nederlands. “Ik vind het heel belangrijk om de taal te leren. Hopelijk ligt mijn toekomst hier en dan moet ik goed Nederlands kunnen praten.”

Spannend is het wel voor Mustefa, want een beslissing over zijn toekomst in Nederland is nog niet genomen. Er is eind dit jaar opnieuw een gesprek gepland met de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND). Totdat er duidelijkheid komt over zijn status, is hij druk bezig met zijn werk als schoonmaker en een carrière als topsporter.

“Iedere ochtend ben ik aan het trainen, welk weer het dan ook is. Twee keer per week bij sportclub Prins Hendrik in Vught en de andere dagen loop ik mijn kilometers in Den Bosch en omgeving. Na het trainen ga ik de keuken in voor een goede maaltijd. Daarna ga ik naar mijn werk, ’s avonds studeer ik Nederlands of Engels en daarna ga ik slapen.”

Met zijn hardloopprestaties maakt hij de laatste jaren indruk en hoort hij tot de beste lopers in Nederland. Zo won hij bijvoorbeeld al de Tilburg Ten Miles en de halve marathon van de Singelloop in Breda. Afgelopen zondag werd hij in het internationale deelnemersveld van de Zevenheuvelenloop zesde in een tijd van 43.27.

“10, 15 kilometer of de halve marathon, ik loop ze allemaal graag. Het liefste ga ik me in de toekomst richten op de marathon, dat is de olympische afstand. Ik hoop dat ik in Nederland mag blijven en dit land kan vertegenwoordigen. Dat maakt het ook makkelijker om sponsors te krijgen, want bijna niemand wil in zee met een atleet zonder de juiste papieren.”