“Ik heb er echt veel te veel”, begint Ger. “Ik vond ze al van jongs af aan mooi, die beeldjes. In mijn eerste huis begon ik direct met het sparen. Ik ging vooral rommelmarkten af om ze te vinden. Ik was er veel mee bezig , en dat keerde ook terug in mijn liedjes”, zegt ze.

Ja, liedjes: Ger is ook al tientallen jaren zangeres. Ze treedt al 45 jaar op in het zuiden van Nederland en heeft meerdere eigen cd’s, vertelt ze. “Het zijn Brabantse liedjes, maar veel van die liedjes gaan over mijn beeldjes. Een van mijn nieuwste nummers, ‘Moeder van Vlaanderen’, gaat over de beeldjes die ik graag wil houden.”

Dat liedje staat nog niet online, zegt Ger. “Ik weet niet hoe dat moet allemaal. Daar hou ik me niet mee bezig. Maar goed, neem van mij aan: die beeldjes spelen een grote rol in mijn muziek. Ze zijn belangrijk voor mij.”

Maar de vraag is natuurlijk: waarom zijn die beeldjes dan zo belangrijk? “Dat heeft een lange geschiedenis. Het begon in Boerdonk, waar ik vandaan kom. Ik en mijn man Jan hebben daar bijna twintig jaar geleden mijn geboortehuis teruggekocht. Dat was op dat moment een café tegenover de kerk.”

Het pand werd gesloopt. Op dezelfde plek bouwden Jan en Ger een nieuw café met een klein hotel erbij. Ze besloten alles zelf uit te baten. En zo geschiedde: ‘Herberg ’t Mirakel’ opende in 2006. Er was nog wel een probleem: de inrichting. Want die was nog niet af.

Een interieurdeskundige zou de herberg in gaan richten, vertelt Ger. “Maar ja, dit is niet zo'n leuk verhaal. Die man overleed kort na ons eerste gesprek”, zegt Ger. “Ik moest vervolgens iets. Toen dacht ik, weet je wat, ik probeer het zelf. Ik had al die heiligenbeeldjes thuis nog staan. Eén plus één bleek twee.”

Ze haalde de beeldjes uit de huiskamer en zette ze in de herberg. Ook kocht ze er nog wat andere heiligenbeeldjes bij. "Ik zette ze overal neer. Ze stonden zelfs tussen de tappen van het speciaalbier. Ze waren niet te missen. Als de pastoor van Boerdonk het café binnenliep, zei hij: ‘Die beelden beschermen jou.’”

“De bezoekers vonden het echt mooi", vertelt Ger. "We hadden gasten van over de hele wereld, en ze vonden het allemaal geweldig.” Zelf vond Ger het ook wel gezellig. "Dan ben je nooit alleen binnen als er niemand is. Dat is toch fijn?"

Toen Ger en Jan de herberg in 2018 verkochten, nam Ger de beeldjes mee naar haar nieuwe huis in Gemert. Daar woont ze nu nog steeds samen met haar man Jan.

“Ik heb wel veel plaats hier, maar zoveel beeldjes, dat is mij te veel. Ik ben inmiddels 70 jaar. Ik moet minderen met spullen. Dat merk je wel op onze leeftijd. Ik kan die beelden niet eeuwig houden en mijn kinderen hoeven ze niet. Die gooien het misschien wel weg straks”, lacht Ger.

En dus gaan de heiligenbeeldjes bijna allemaal deur uit. "Nog altijd beter dan in de prullenbak", besluit Ger.

Meer Marktplaatsparels lezen?