"Volgens mijn moeder had ik allemaal darmklachten. Daar is het mee begonnen", vertelt de in Brabant woonachtige Nina Blom. "Ze heeft ook heel veel dingen met mijn oor gedaan, omdat ik een ontsteking zou hebben. Later werd het een spierziekte en reuma. Ik heb daardoor jaren onnodig in een rolstoel gezeten. Mijn moeder heeft me zo ziek gemaakt dat ik aan bed werd vastgebonden. Ik kreeg 21 pillen per dag en ook hele gevaarlijke, waaronder een euthanasiemiddel."

Münchhausen-by-proxysyndroom
Wat Nina onderging wordt nu kindermishandeling door falsificatie genoemd. Voorheen was het bekend als het Münchhausen-by-proxysyndroom waarbij de dader ziekteverschijnselen bij een kind verzint of overdrijft, of het kind opzettelijk ziek maakt. Hierdoor kan de dader voor het kind blijven zorgen en krijgt hij of zij de aandacht die wordt gezocht.

"Ik was gewoon gezond, een gezond meisje", zegt Nina. "Maar mijn moeder heeft mij ziek gemaakt." Nina voelde zich niet ziek, wilde naar school en buitenspelen, maar niet als dat aan haar moeder lag. Als ze zich niet ziek genoeg gedroeg bij een arts, of niet hard genoeg had geklaagd, werd ze ook fysiek mishandeld.

"Ze smoorde me met een kussen, ze heeft me ook wel eens gewurgd en mijn voortanden kapotgeslagen. Ik wil daarmee zeggen dat als een kind niet meewerkt, dat een kind daar ook op afgestraft wordt. Het is heel verwarrend als je dit als kind meemaakt", vertelt Nina.

Geïsoleerd van de buitenwereld
"Er is mij heel wat onthouden: ik ben van mijn negende tot mijn vijftiende niet naar school geweest. Ik mocht geen andere kinderen zien. Ik werd gewoon totaal geïsoleerd van de buitenwereld", zegt Nina, die aangeeft nu nog steeds last te hebben van wat haar moeder haar heeft aangedaan.

Momenteel loopt er een rechtszaak waarbij ook een moeder terechtstaat voor het vergiftigen van haar zoon. Jolanda M. uit Zevenbergen zou haar zoon namelijk bewust een cocktail aan zware medicijnen hebben toegediend. De jongen overleefde de overdosis niet. Volgens Jolanda heeft ze geen stoornis en zijn er ook andere mogelijkheden waardoor Mike is overleden. Zo zou hij voorbeeld zélf haar medicijnen hebben ingenomen. Ze ging daarom in hoger beroep.

Het Openbaar Ministerie ging ook in hoger beroep, omdat het 10 jaar cel te laag vindt. 12 jaar cel voor moord én tbs met dwangverpleging is de eis. In de zaak Jolanda M wordt op 4 december uitspraak gedaan.

LEES OOK: Mike (11) overlijdt door zware medicatie moeder: 12 jaar en tbs geëist

De zaak grijpt Nina enorm aan, zegt ze. "Kippenvel. Het raakt me zo enorm. Hij werd dus ook in een rolstoel gezet. Hij kreeg hele gevaarlijke pillen, waarvan ik sommige zelf ook heb gehad. Hij heeft het dus niet overleefd." Voor velen is het ondenkbaar dat een moeder zoiets doet. "Daardoor willen mensen er ook niet zo snel aan geloven dat dit gebeurt", weet Nina. Daarom vindt ze het belangrijk om aan 'bewustwording' te doen. "Het gebeurt echt, en kinderen kunnen dus overlijden."

Alarmbel
Haar mishandeling werd op haar veertiende ontdekt door een oplettende kinderarts. "Hij kwam erachter dat ik in allerlei ziekenhuizen was opgenomen, terwijl er nooit lijfelijk iets gevonden was. Mijn moeder bleek meer dan vijftig operaties te hebben gehad. Alles opgestapeld was voor hem een grote alarmbel. 'We moeten Nina nu uit huis halen', besloot hij." Ze zegt dat ze haar leven te danken heeft aan die interventie.

Nadat ze uit huis werd gehaald, werd haar uitgelegd wat haar was overkomen. "Dan wordt uitgelegd dat de oorzaak je moeder is geweest. Van een kant heb ik altijd gevoeld dat het niet klopte wat mijn moeder deed. Ik wist niet dat het kindermishandeling was. Maar ook: hoe heeft mijn moeder dit kunnen doen? En dan ga je een reis maken."

Ze kreeg het advies om alles 'van zich af te schrijven', en dat deed Nina. Ze schreef twee boeken over het onderwerp en heeft er 'een missie' van kunnen maken. "Ik vertel hier nu over aan zorgprofessionals, zodat het hopelijk eerder gezien en gesignaleerd kan worden."