Haar eerste herinneringen aan de mishandelingen thuis zijn van toen ze pas drie jaar was. Angelique: “Het begon met mentale mishandeling. Ze vond het heel leuk om mijn haren heel kort te knippen. Echt gemillimeterd.”

Haar moeder dronk destijds het liefst 's avonds een fles vieux leeg in bed. De mentale mishandeling werd steeds vaker lichamelijk. Angelique's moeder kon soms kwaad worden om iets wat totaal onbelangrijk leek. “Dan had ik bijvoorbeeld een koekje uit de koektrommel gepakt”, vertelt ze.

Ze herinnert zich nog hoe haar moeder een keer een paardrijdzweepje uit de woonkamer haalde. “Dat was raar, want mijn moeder was hartstikke bang voor paarden. Met dat zweepje begon ze op me in te slaan. Mijn hele rug lag open.” Bij de gymles de volgende ochtend wachtte ze tot iedereen de kleedkamer uit was. Toen pas durfde ze zich om te kleden.

Toen Angelique vijftien was, besloot ze weg te lopen van huis. Ze leefde drie jaar lang op straat. Uiteindelijk vond ze een man, waarmee ze ging samenwonen, trouwde en drie kinderen kreeg. “Bij hem vond ik iets herkenbaars en vertrouwds”, ziet Angelique nu. “Hij had ook een alcoholprobleem.” Opnieuw werd Angelique mishandeld binnen de muren van haar eigen huis.

“Na zijn werk ging hij eerst naar de kroeg. Daarna kwam hij dronken thuis.” Vaak hield ze zich op zo'n moment koest, maar dat hielp niet altijd. “Toen mijn jongste dochter twee weken oud was, sleurde hij me aan mijn haren van de bank. Hij gooide me naar buiten, terwijl mijn kinderen binnen waren en ik de baby moest voeden.”

Nooit sprak ze er met iemand over. Ze zocht geen hulp. “Van jongs af aan had ik geleerd: wat binnen de vier muren van je huis gebeurt, dat blijft daar ook.” Na tien jaar strandde het huwelijk met haar man. “Hij kwam thuis tijdens het kinderfeestje van mijn middelste dochter en trapte weer bombarie. Daarop zei hij ineens: het is klaar, we stoppen ermee.”

Dat moment pakte Angelique gretig aan. “Ik was nooit krachtig genoeg om de knoop zelf door te hakken. Ik was bang wat de toekomst mij zou brengen.” Ook schaamde ze zich dat ze de mishandelingen al die jaren had laten gebeuren. “Maar het is iets wat met kleine stapjes je leven in kruipt. Je hebt het bijna niet in de gaten. Het is eigenlijk heel smerig.”

Inmiddels gaat het goed met Angelique. Ze is nu ervaringsdeskundige bij Cirkel is Rond. “We helpen vrouwen en mannen die huiselijk geweld meemaken of hebben meegemaakt”, legt Angelique uit. “Ik heb collega's die zelf slachtoffer zijn, maar ook collega's die in het verleden huiselijk geweld pleegden.”

Angelique is blij dat ze met haar ervaring anderen kan helpen. “In het begin kwam het soms te dichtbij als ik contact had met iemand wiens moeder alcoholist was.” Inmiddels gaat dat steeds beter. “Ik help nu ook vrouwen met een alcoholprobleem die kinderen hebben. Dat ik het verhaal van de andere kant kan vertellen, helpt dan.”

Vanaf maandag start Orange the World, een wereldwijde actie om geweld tegen vrouwen en meisjes tegen te gaan. “Het is belangrijk dat deze actie er is. Er valt nog veel te verbeteren voor vrouwen, zeker ook in Nederland”, vindt Angelique.

Ze hoopt dat Orange the World ervoor zorgt dat meer vrouwen voor zichzelf kiezen. “Dat is ontzettend moeilijk. Je weet niet wat je ervoor terugkrijgt. Dat zorgt voor veel angst.” Cirkel is Rond kan helpen als mensen begeleiding willen. “Mijn collega's en ik kunnen altijd gebeld worden.”