25 jaar na schietpartij op mbo-school is de impact nog altijd heel groot
“Bizar. Dit kan niet, dit kan niet in Veghel”, vol ongeloof reageert de toenmalige burgemeester van Veghel als hij op die bewuste 7 december 1999 rond half twee hoort dat het helemaal mis is op de school. Hij zit op dat moment in overleg met alle wethouders.
De oud-burgemeester weet het nog goed. “Ik kreeg een telefoontje dat er iets gebeurd was. We zijn er onmiddellijk naartoe gegaan. En dan zie je de ontreddering bij de kinderen en volwassenen…”
"Je ziet je eigen kinderen daar in paniek rondlopen."
Het raakt de burgemeester, ook nu, 25 jaar later nog steeds. “Ik ben zelf ook vader. Je ziet je eigen kinderen daar in paniek rondlopen en je ziet ook de ontreddering bij de medewerkers, de leraren en leraressen die allemaal denken: hoe pakken we dit op?” Ondertussen verzamelen journalisten van over de hele wereld zich bij de school. “Het waren net muggen.” In één klap is Veghel wereldnieuws: “We hadden de primeur, helaas.”
De achtergrond van de schietpartij
Op dinsdagmiddag 7 december 1999 komt de destijds 17-jarige Ali D. ROC de Leijgraaf in Veghel binnengewandeld met een pistool. Hij is op zoek naar de 19-jarige Hassan die niet meer daar studeert, maar die dag toevallig wel aanwezig is op het ROC. Hij wordt meerdere keren geraakt, maar raakt niet levensbedreigend gewond. Het doelwit, een jongen van Turkse afkomst, heeft twee maanden eerder Ali’s 15-jarige zusje meegenomen naar Turkije. Ali’s daad wordt gezien als een mislukte eerwraak.
De minderjarige schutter Ali D. krijgt vijf jaar cel. Zijn vader Kerim, de eigenaar van het wapen, wordt veroordeeld tot negen jaar cel omdat hij zijn zoon zou hebben aangezet tot de daad.
De schietpartij is wereldnieuws. Journalisten vanuit de hele wereld komen naar Veghel om verslag te doen. Het is de eerste schietpartij op een school in Nederland. Later is de schoolschutter ook aanwezig bij een schietpartij tijdens een kickboksgala in Zijtaart in 2012. Daarbij valt een dode. Hij wordt destijds opgepakt door de politie, maar het Openbaar Ministerie seponeert de zaak tegen hem.
Bij de schietpartij raken vier leerlingen en een docente gewond. Zij worden opgenomen in verschillende ziekenhuizen in de buurt. “Ik ben samen met een leraar naar vier ziekenhuizen gegaan om de slachtoffers te bezoeken.”
Die bezoeken zijn de oud-burgemeester altijd bijgebleven. “Dat was erg emotioneel. Er waren ook zwaargewonde slachtoffers die er slecht aan toe waren. Je voelt je machteloos. Dan heb je alleen maar bewondering voor het verplegend personeel dat met man en macht werkt om deze mensen weer gezond te krijgen.”
In de media wordt volgens de oud-burgemeester direct gesuggereerd dat er problemen zijn binnen de Turkse gemeenschap in Veghel. “Maar dat was niet zo. Het was een familieprobleem, geen probleem van de ene gemeenschap tegenover een andere.”
"Sommige slachtoffers hebben na 25 jaar nog steeds last van de gevolgen."
Om die problemen een halt toe te roepen en de ruzie niet verder te laten escaleren, besluit Frankfort samen met zijn collega in Uden, waar een van de families destijds woonde, in actie te komen. “Ik heb met mijn toenmalige collega in Uden een brief opgesteld en die naar beide families gestuurd. Om de mensen er nog even goed aan te herinneren waar ze wonen, wat hun rechten zijn, maar ook wat hun plichten zijn.” Een reactie bleef uit: “Maar we denken dat het wel dempend gewerkt heeft.”
De schietpartij heeft zijn littekens nagelaten in Veghel en omgeving. “Ik heb de persoonlijke ellende gezien die het heeft veroorzaakt. Sommige slachtoffers hebben nu, 25 jaar later, nog steeds last van de gevolgen. Die zijn dus eigenlijk levenslang beschadigd. Dat doet me wat.”
DIT VIND JE OOK INTERESSANT: