Sabrina (37) belandde zeven jaar geleden in het ziekenhuis met chronisch nierfalen. Haar nieren werkten nauwelijks meer en ze moest drie dagen per week naar het ziekenhuis om haar bloed te laten filteren door een kunstnier. Door een streng dieet ging het jarenlang beter, maar afgelopen zomer bleken haar nieren zo verslechterd dat ze opnieuw aan de dialyse moest.

Ze plaatste daarom een oproep op Facebook om een nierdonor te vinden. Het bericht werd 1500 keer gedeeld. Sabrina vreesde een lange zoektocht, maar al gauw was daar het verlossende telefoontje, van de 66-jarige Hendrik uit Friesland.

Via zijn dochter had hij mijn oproep voorbij zien komen”, vertelt ze. “Hij belde me op en zei dat hij er goed over nagedacht had en wist waar hij aan begon. Hendrik: “Toen ik de oproep las, wist ik zeker dat ik vooraan in de rij had gestaan als het mijn dochter was geweest. Maar waarom zou je het niet doen als het om een ander gaat?” zegt hij.

Na het zien van een tv-programma over nierdialyse liep Hendrik al een aantal jaar rond met het idee om nierdonor te worden. “Omdat ik toen nog aan het werk was, wilde ik niet maandenlang revalideren. Maar nu ben ik met pensioen en dacht ik, dit is het moment.”

De Fries ging drie maanden lang door een screeningstraject, om te kijken of er een match was. De kans dat alle seinen op groen eindigen is vaak klein, maar Hendrik kwam overal glansrijk doorheen. De donor was gevonden. “Er viel zo’n grote last van me af”, zegt Sabrina. “En hoe bijzonder, er zijn weinig mensen die dit doen voor een onbekende. Maar ik heb er gewoon een gevonden.”

Hoewel de ingreep niet zonder risico’s was en Hendrik drie maanden uit de running zou zijn, was hij overtuigd van zijn keuze. “Als ik het leven van een jonge vrouw kan redden, heb ik dat ervoor over”, zegt hij. “Mijn vrouw heeft er wel mee geworsteld, omdat er een kans was dat het mis zou gaan. Maar ze zei vlak voor de operatie dat ze blij was dat ik het toch deed.”

Op 12 november gingen Sabrina en Hendrik onder het mes. De operaties verliepen bij beiden zonder complicaties en Hendrik was drie weken later zelfs alweer hersteld. Ook Sabrina is aan de beterende hand. “Ik merk nu al dat ik meer energie krijg”, vertelt ze. “Voorheen moest ik zelf gaan liggen als ik Kyra naar bed had gebracht, maar dat is nu niet meer nodig. Als dat doorzet, ben ik straks een heel andere moeder.”

Sabrina en Hendrik vertellen hun verhaal graag, in de hoop dat ze daarmee anderen inspireren om hetzelfde te doen. Sabrina: “Er staan nog een heleboel mensen op de wachtlijst voor een nier. Ik besef dat ik heel veel geluk heb gehad dat ik iemand heb gevonden. En dat gun ik al die anderen ook.”

DIT WIL JE VAST OOK LEZEN:

Sabrina kon door haar ziekte de afgelopen jaren niet de moeder zijn die ze wilde