Gaan deze vogeltjes de winter overleven? Volgens Frans waarschijnlijk niet
Iedere zondag is er ook een nieuwe aflevering van de Stuifmail-podcast. Beluister de podcast hier:
Mooi roodborstje maar met een aparte snavel, hoe komt dat?
Anne-Marie Spruijt-Pellicaan stuurde mij een foto van een prachtig mooie roodborst met een aparte snavel. De snavel is een beetje gebogen en er zit een rare plek op. Anne-Marie wil dan ook graag weten wat er aan de hand is. We hebben hier te maken met een vergroeide snavel bij die roodborst. Normaal groeien snavels net zoals onze nagels gewoon door, maar door die te slijten, krijgt zo’n snavel een normale afmeting. Mensen moeten de nagels knippen, want wij gebruiken onze handen niet zoals bijvoorbeeld aapachtigen doen. De snavels van vogels slijten doordat zij die gebruiken bij het eten, graven, hakken enzovoorts. Bij sommige vogels - want het komt wel vaker voor - groeien de snavels echter te snel. Mogelijk door een virus, het circovirus. Het gevolg is dan inderdaad een vreemd gevormde snavel. En dat is niet zo best voor de vogel, want een vreemde gevormde snavel kan ervoor zorgen dat de vogel niet goed meer kan eten. Zo kan de vogel vermageren en in het ergste geval zelfs verhongeren. Helaas is daar dan ook niets meer aan te doen.
Van wie is de mooie parkiet, die in Heesch rondvliegt?
Antje De Bruyn stuurde mij een foto van een bijzondere vogel: een koningsparkiet. Deze vogel vliegt al enkele weken rond in haar omgeving en ze vraagt zich af of deze koningsparkiet de winter zal overleven. Volgens mij niet, want koningsparkieten zijn in principe volièrevogels en dus worden ze gevoerd door de eigenaar van zo’n volière. Zelf voedsel zoeken is dan lastig. Op het menu staan vruchten, bessen, noten, zaden van gras(sen) en planten, nectar, bloesems en bladknoppen. Die laatste drie zijn nu in ons land niet meer of nauwelijks aanwezig. De andere voedselbronnen op hun menu zijn er ook niet zoveel meer te vinden. Daarnaast hebben ze geleerd uit een bakje te eten en dat gaat lastig in de natuur. Professionals zoals de Dierenbescherming inseinen is dan ook heel handig. Ga zelf die dieren niet proberen te vangen, want ze hebben al stress genoeg. Van oorsprong komen deze koningsparkieten voor in de kust- en berggebieden van Oost-Australië en van Noord Queensland tot Zuid Victoria.
In een bosgebied mooie paddenstoelen gezien, maar wat is de naam?
Marijke Saedt kwam in het bos paddenstoelen tegen die ze nog nooit had gezien. Op de foto staan volgens mij de hoeden, paddenstoelen of vruchtlichamen van de goudhoedzwam. Hoeden van goudhoedzwammen hebben een goudgele kleur net als de dikke stelen. Heb je een spiegeltje bij, dan kan je zien dat de plaatjes, ook wel lamellen genoemd, een andere kleur hebben. Meestal zijn die okerbruin. Voorheen was dit een zeldzame zwam, maar tegenwoordig zie je de zwam steeds meer. Vooral dan op zandgronden en dan kan je ze tegenkomen in bossen, graslanden en zelfs in parken. De hoeden van de goudhoedzwammen kunnen trouwens flink groot worden met een maximum van wel vijfentwintig centimeter. Net als alle andere hogere schimmels ruimen deze zwammen dood organisch materiaal op.
Tijdens wandeling in de Warande, Tilburg twee aparte bomen gezien met vreemde schors, zijn die ziek?
Jeske van Heeswijk kwam in de Warande in Tilburg twee bomen tegen die er anders uitzagen dan de rest en dacht dat de schors van die bomen een ziekte hadden opgelopen. Gelukkig is dat niet het geval, maar de schors van die twee bomen ziet er inderdaad heel vreemd uit. We hebben hier namelijk te maken met de schors van Douglassparren. Ik kan me heel goed de gedachtegang van Jeske voorstellen, want die schors van Douglassparren ziet er zodanig uit dat ze allemaal heel verschillend zijn en ook nog eens een vreemde structuur hebben. Zelf ben ik helemaal weg van de schors van Douglassparren, omdat ze bij mij ook iets van kunst oproepen. En dus maak ik er ook heel veel foto’s van, zie hieronder twee voorbeelden.