In 2018 begon Lenneke (39) met de opvang van de eerste dieren in Gemert. "Het begint met een heel groot dierenhart", vertelt ze, terwijl ze Sven, een van haar geliefde ezels, een knuffel geeft.

Het is een aandoenlijk en gezellig tafereel. Maar 'dit is absoluut geen droom', verzekert Lenneke. "Het is de keiharde werkelijkheid, die op je pad komt. Verwaarloosde dieren, gedumpte dieren. Of dieren die ik red van de slacht."

Maar die missie wordt nu dus in één klap een stuk lastiger. Lenneke heeft onlangs te horen gekregen dat haar dieren moeten verhuizen. "Ik wist dat deze locatie niet blijvend was, dat er gebouwd zou gaan worden. Dit was een noodoplossing." Van wrok is dus ook geen sprake. "Ik ben enorm dankbaar dat ik in Boekel terecht kon met mijn dieren."

Toch was de datum, 1 maart 2025, wel even schrikken voor de dierenliefhebber. "De eigenaren van het terrein gunnen mij alle goeds, maar hebben andere plannen met hun land waar Stichting Anniemals niet meer in past." En dus moet ze samen met een groepje vrijwilligers die haar helpen als een razende op zoek naar een nieuwe locatie.

En dan is er nog de gezondheidssituatie van Lenneke zelf. Zij kreeg vorig jaar de diagnose MS. Door haar ziekte moest ze dit jaar stoppen met haar werk in het onderwijs. "De dieren zijn in mijn ziekteproces nog belangrijker voor mij geworden. Of het nou de eenden of de kippen zijn... Ze houden me op de been. Ik denk dat zij ook voelen dat ik veel moet vechten."

Om geld op te halen voor haar stichting heeft Lenneke in het verleden meegedaan aan de Vierdaagse, verzamelt ze oud ijzer, staat ze op markten en wordt ze online geholpen door Facebookgroepen. Nu hoopt ze dat er iemand is die mee kan denken over een nieuwe plek voor haar beesten.

"Ik hoop dat er iemand opstaat die me kan helpen." Een voorzichtig wensenlijstje? "Ik zoek een locatie met buitenruimte voor de dieren, maar ook een plek waar ze binnen kunnen staan. En met ruimte voor opslag. Al zou dat desnoods ook in de vorm van een container kunnen."