Zeg je Luyksgestel, dan zeg je Harrie Lavreysen. Maar in het dorp in het zuiden van Brabant groeide ook Lonneke Geraerts op, al woont het gezin inmiddels in Westerhoven. Haar vader was een fanatiek motorcrosser, maar zijn dochter stapte op de fiets. Eerst in het veldrijden en op de weg, waarna ze mede door valpartijen voor de baan koos.

"Het was als kleine meid nooit een droom om aan een groot toernooi mee te doen. Ik vond het gewoon leuk om op de baan te fietsen. Het is een geweldige sport met veel snelheid. Wat is het toch jammer dat we in Brabant geen baan hebben. In de loop der tijd zijn mijn sportieve ambities gegroeid."

Op haar zestiende verhuisde Lonneke naar topsporttrainingscentrum Papendal. Daar stond ze bekend als een groot talent en pakte ze de afgelopen jaren diverse medailles op een NK. Toch kwam er dit jaar slecht nieuws voor de Brabantse, die sinds een half jaar is verhuisd naar een woning vlakbij Papendal.

"Het was hard om het nieuws van de bond te krijgen dat de talentengroep stopt. Ineens moest ik het helemaal zelf gaan doen. Ik mocht niet meer meetrainen en fiets sinds een paar maanden bij een Regionaal Trainingscentrum in Apeldoorn. Geen ideale situatie, want ze zijn niet ingericht op de sprint. Ik vind de sport echter veel te leuk om te stoppen. Ik wil ook geen 'wat als-verhaal' krijgen, want ik geloof in mezelf."

Mentaal was het slechte nieuws een enorme klap. Ze heeft binnen haar directe omgeving een aantal mensen waar ze mee kan praten. In haar carrière zat het ook niet altijd mee. Zoals een langdurige rugblessure en een schouder die regelmatig uit de kom schiet. "De schouderklachten komen door een duik in het water waarbij ik een flinke klap maakte. Het gaat nu lichamelijk overigens heel goed."

Haar belangrijkste doel is een terugkeer in de nationale selectie. "Dat wordt me wel heel moeilijk gemaakt. Ik heb een fiets in bruikleen, maar dat was het wel. Het positieve is dat het me rust heeft gegeven en dat ik mijn eigen ding kan doen. Ik werk naast de sport en hoop dat er sponsoren zijn die in me geloven. Ik geloof erin en wil nog steeds naar EK's en WK's. De Olympische Spelen is het ultieme doel. Maar ik ben met nu en hier bezig en wil weer het beste uit mezelf halen in de selectie.”

Tijdens het NK in Apeldoorn liet ze in ieder geval zien dat ze nog steeds tot de top van Nederland hoort. Op de onderdelen 500 meter en de sprint legde ze beslag op de bronzen plak. Haar favoriete onderdeel keirin staat zondag nog op het programma.