Op oudjaarsdag 'gezellig' kijken in het hospice, in Udenhout kan het
Jan van Gorp is één van de bezoekers. Al jaren kent hij het hospice, maar er 'gewoon' eens binnenstappen doe je niet zo makkelijk. Vooral niet omdat er met maar twee kamers, bijna altijd wel mensen verblijven. Het toeval wil, dat dat vandaag niet het geval is.
Nicole Langerak is de eigenaresse van het Bijna Thuis Huis. Ze vertelt dat de laatste gast maandag in de ochtend is overleden. Dat is droevig, maar biedt nu ook de mogelijkheid om iedereen die wil het hele complex(je) te laten zien. De woonkamer en twee slaapkamers, met uitzicht op de tuin.
Een Open Huis organiseren is voor het hospice eigenlijk niet mogelijk. Zoiets kost geld, en de instelling verdient niet aan de gasten die er verblijven. Het is de gemeente Tilburg die gezorgd heeft voor deze mogelijkheid. Het Bijna Thuis Huis heeft een subsidie gekregen om juist op deze dag mensen dichter bij elkaar te brengen.
Subsidie voor iets 'leuks' denken de meeste mensen dan. Of het hospice daar wel in past, is mijn vraag. "Wat vaak onbenoemd blijft, is dat het voor gasten in het hospice ook een wens kan zijn om te sterven. Dat mensen daar oprecht blij om kunnen zijn", vertelt Nicole.
Een Open Dag is ook voor de vele vrijwilligers fijn. Ruim 35 zijn er werkzaam bij het hospice. De bezoekers geven ze schouderklopjes en complimenten. "Mensen zijn verbaasd dat het er zo huiselijk uitziet. En vooral zo dankbaar dat er vrijwilligers zijn die de laatste fase voor mensen die hier verblijven zo prettig mogelijk maken. En het fijne is, tijdens deze Open Dag hebben zich twee nieuwe vrijwilligers gemeld."
Jan van Gorp is het daar roerend mee eens. "Het is bijzonder hoe mensen zich voor anderen willen inzetten. Ook nog op niet de makkelijkste tijden. Heel knap vind ik dat." Zijn vrouw Henriette sluit zich daarbij aan. "Het is zo moeilijk om iemand die stervende is thuis te begeleiden. Dat dat hier zo kan is echt heel waardevol."
Ze denkt er zelfs over na om over een paar jaar zelf ook vrijwilliger te worden bij het hospice. "En daarna, als ik negentig ben of zo, dat ik dan gewoon in Udenhout kan blijven, dat is wel een fijne gedachte."
"Voorlopig nog even niet", zegt echtgenoot Jan. "Prachtig dit, echt waar. Maar ik hoop dat ik toch nog wat jaartjes heb."